نقش واسطه ای مراجع درونی شغلی در ارتباط بین سلامت سازمانی و توسعه سرمایه انسانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سلامت سازمانی و سرمایه‌ انسانی با نقش میانجی مراجع درونی شغلی انجام گرفته است. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی، به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری است. جامعه‌ آماری شامل همه‌ کارکنان دانشگاه ارومیه است که با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای 221 نفر برای مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌های پژوهش سه پرسشنامه‌ استاندارد سلامت سازمانی، مراجع درونی شغلی و سرمایه‌ انسانی به‌کار گرفته شد. داده‌های تحقیق پس از جمع‌آوری با نرم‌افزارهای آماری amos و spss تحلیل شد. نتایج گویای آن است که سلامت سازمانی بر مراجع درونی شغلی اثر مثبت و معنادار می‌گذارد، مراجع درونی شغلی بر سرمایه‌ انسانی اثر مثبت و معنادار می‌گذارد، و سلامت سازمانی از طریق مراجع درونی شغل بر سرمایه‌ انسانی اثر مثبت و معنادار می‌گذارد. در نتیجه می‌توان بیان کرد با توجه به مولفه‌های سلامت سازمانی و مراجع درونی شغلی از سوی سازمان می‌توان شاهد توسعه‌ سرمایه‌ انسانی بود.