طراحی مدل شرکت‌های زایشی پژوهشی با هدف توسعۀ سرمایۀ اجتماعی در دانشگاه‌ها

یکی از مولفه هایی که در تحقیقات دانشگاهها به آن توجه زیادی نشده است، توسعه سرمایه اجتماعی در مراکز تحقیقاتی (مراکز رشد و شرکتهای زایشی پژوهشی) است که باعث مشارکت در دانش و خلق دانش جدید میشود. محقق در این پژوهش با هدف توسعه سرمایه اجتماعی در دانشگاه ها و شرکتهای زایشی پژوهشی، مدلی طراحی کرده است. محدوده اجرایی این پژوهش اعضای هیئت علمی دانشگاهها و مراکز رشد و پارک علم و فناوری استان مازندران است. در این مقاله سعی شده است شاخصهای اصلی توسعه سرمایه اجتماعی در شرکتهای زایشی پژوهشی بررسی شود. برای نیل به این منظور، با به‌کارگیری نظرهای کارشناسان، صاحبنظران، و متخصصان سازمانهای آموزشی، این شاخصها شناسایی شد و با فن تاپسیس در محیط فازی، این شاخصها رتبه بندی شده، تا مهم‌ترین عوامل و شاخصهای موثر در توسعه سرمایه اجتماعی به ترتیب اولویت مشخص شوند. اولویت اول، تیمهای کاری دانشگاهی با هدف مشارکت اجتماعی؛ اولویت دوم، تحقیق و توسعه با هدف تعالی دانشگاه؛ اولویت سوم، نهادهای حمایتی برای توسعه تکثر فرهنگی در دانشگاه بود. پس از آن، با به‌کارگیری روش تحقیق کیفی از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته عمیق با پانزده نفر از پژوهشگران دانشگاهی، الگوی نهایی از طریق تحلیل محتوای مصاحبه ها طراحی شد.