نقش سرمایۀ اجتماعی و رهبری تحول‌آفرین در ارتقای عملکرد نوآوری بنگاه

امروزه شناسایی زیرساخت های لازم برای ایجاد نوآوری در سازمان ها اهمیت زیادی دارد. در پژوهش های گذشته زیرساخت ها را به‌طور مجزا مطالعه کرده‌اند اما در پژوهش حاضر تلاش شده است با مدلی جامع اثرات مستقیم و غیرمستقیم سرمایه اجتماعی و رهبری تحول آفرین بر عملکرد نوآوری، با توجه به نقش میانجی مدیریت دانش و یادگیری سازمانی بررسی شود. این مطالعه در نمونه ای210 نفری از کارکنان شرکت شاتل شهر تهران با روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام گرفته است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها روش مدل‌سازی معادلات ساختاری توسط نرم‌افزار lisrel8.8 به‌کار گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد متغیرهای برون زا (سرمایه اجتماعی و رهبری تحول آفرین) بر مدیریت دانش تاثیر مثبت و مستقیم نمی‌گذارند، اما متغیرهای برون زا بر یادگیری سازمانی و عملکرد نوآوری تاثیر مثبت و مستقیم می‌گذارند. همچنین، مدیریت دانش بر عملکرد نوآوری و یادگیری سازمانی تاثیر مثبت و مستقیم گذاشته و بالاخره یادگیری سازمانی بر عملکرد نوآوری تاثیر مثبت، مستقیم و معنادار گذاشته است.