بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی در تمایل به تسهیم دانش (مورد مطالعه: کارکنان شرکت‌های صنایع دارویی استان گیلان)

در اقتصاد مبتنی بر دانش، سازمان‌ها دانش کارکنان را به عنوان منبعی در جهت خلق و افزایش ارزش سازمانی به‌کار می‌گیرند و موفقیتشان به توانایی‌شان در مدیریت این منبع کمیاب بستگی دارد. یکی از قابلیت‌های مهم سازمانی که می‌تواند به سازمان‌ها در خلق و تسهیم دانش کمک کند و برای آن‌ها در مقایسه با سازمان‌های دیگر مزیت سازمانی پایدار ایجاد کند، وجود سرمایه اجتماعی است. هدف این مقاله بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی در بهبود تسهیم دانش در صنایع دارویی استان گیلان است. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این تحقیق کارشناسان صنایع داروسازی استان گیلان می‌باشند که تعداد آن‌ها 103 نفر است و از کل جامعه بررسی شد. در این تحقیق دو پرسشنامه استاندارد سرمایه اجتماعی و تسهیم دانش به‌کار گرفته شده است. یافته‌های پژوهش که از طریق آزمون رگرسیون به دست آمد، نشان داد سرمایه اجتماعی در افزایش تسهیم دانش نقش دارد. از سه بعد درنظرگرفته‌شده برای سرمایه اجتماعی، بعد شناختی بیشترین نقش را در بهبود تسهیم دانش دارد و بعد از آن بعد رابطه‌ای در بهبود تسهیم دانش نقش دارد، اما بعد ساختاری نسبت به دو بعد دیگر نقش بسزایی در بهبود تسهیم دانش ندارد.