تحلیلی از سهم سرمایه اجتماعی در رشد اقتصادی در ایران طی دوره 1398 1381

اندازه‏گیری و محاسبه سهم سرمایه اجتماعی در رشد اقتصادی حائز اهمیت است. در این تحقیق، با استفاده از رویکرد ارزش اون، سهم سرمایه اجتماعی در رشد اقتصادی ایران برای دوره زمانی 1381 تا 1398 محاسبه شد. پژوهش حاضر از نوع هدف کاربردی و به لحاظ روش تجربی است. نتایج نشان دادند به طور متوسط سهم سرمایه فیزیکی، سرمایه انسانی، نیروی کار، و سرمایه اجتماعی از لگاریتم تولید ناخالص داخلی به ترتیب 30.78، 28.84، 21.47، و 18.76 درصد است. در نتیجه سرمایه اجتماعی نسبت به سایر متغیرها کمترین سهم از رشد اقتصادی کشور را به خود اختصاص می‏دهد. بررسی مولفه‏های سرمایه اجتماعی نشان داد به طور متوسط سهم حمکرانی خوب، مشارکت اجتماعی، و اعتماد از لگاریتم تولید ناخالص داخلی به ترتیب 6.15، 10.37، و 2.39 درصد است. بنابراین، بین شاخص‏های سرمایه اجتماعی بیشترین سهم از لگاریتم تولید ناخالص داخلی به مشارکت اجتماعی و کمترین سهم به اعتماد تعلق دارد. مشارکت پایین سرمایه اجتماعی در رشد اقتصادی کشور ناشی از عواملی چون ضعف نهادهای غیررسمی، ناتوانی در کنترل فساد، ضعف قوانین و مقررات، نااطمینانی بالا، عدم اعتماد، و فقدان روحیه مشارکت و کار گروهی است.

An Analysis of the Share of Social Capital in Iran’s Economic Growth During the Years 20022019

The measurement and calculation of the share of social capital in economic growth is of great importance. The study at hand used Owen’s value approach to calculate the share of social capital in Iran’s economic growth during the years 20022019. This study was applied in terms of purpose and experimental in terms of method. The obtained results showed that on average, the share of physical capital, human capital, work force, and social capital in the log of GDP was 30.78, 28.84, 21.47, and 18.76 percent, respectively. Thus, it was found that compared to other variables, social capital has the smallest share in Iran’s economic growth. The examination of the social capital factors indicated that on average, the share of good governance, social participation, and trust in log of GDP was 6.15, 10.37, and 2.39 percent, respectively. Therefore, it was found that among social capital indices, the largest and smallest shares in log of GDP belonged to social participants and trust, respectively. Moreover, it was revealed that the insignificant role of social capital in Iran’s economic growth derives from various reasons, including the weakness of informal institutions, inability to fight against corruption, weak rules and regulations, high levels of distrust, lack of confidence, and lack of cooperation and teamwork spirit.