مطالعۀ رابطۀ بین سرمایۀ اجتماعی و امید به آینده با بی‌تفاوتی جوانان (مورد مطالعه: شهر کرمانشاه)

پژوهش حاضر با هدف مطالعه رابطه بین سرمایه اجتماعی و امید به آینده با بی‌تفاوتی جوانان در شهر کرمانشاه انجام گرفته است. متناسب با پارادایم نظری غالب بر پژوهش، از روش همبستگی و ابزار پرسشنامه برای مطالعه بهره گرفته شد. جامعه آماری جوانان 20 تا 30 ساله شهر کرمانشاه هستند که در زمان پژوهش (سال 1397)، تعداد آن‌ ها برابر با 42017 نفر بود. با توجه به حجم جامعه آماری، 400 نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون، تی و تحلیل واریانس برای بررسی فرضیه‌ها و برای سنجش مدل پژوهش رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر به‌کار گرفته شد. یافته‌های نشان داد بین متغیرهای مستقلی مانند سرمایه اجتماعی، امید به آینده، میزان درآمد و نوع منزل مسکونی بر متغیر وابسته (بی‌تفاوتی اجتماعی) تاثیر معنادار دارند. یافته‌های حاصل از رگرسیون چندمتغیره نشان داد متغیرهای سرمایه اجتماعی و امید به آینده توانستند در مجموع، 23 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین و پیش‌بینی کنند. می‌توان استنباط کرد با افزایش سرمایه اجتماعی و امید به آینده، میزان بی‌تفاوتی اجتماعی جوانان کاهش خواهد یافت. به عبارتی، دیگر آسیب‌های اجتماعی کاهش خواهد یافت و به‌طور طبیعی همبستگی افراد افزایش و بی‌تفاوتی کاهش خواهد یافت. بنابراین، دو متغیر یادشده می‌توانند تاثیر بازدارندگی بر بی‌تفاوتی اجتماعی داشته باشد.