بررسی تاثیر سرمایۀ اجتماعی بر مدیریت ریسک زلزله با تاکید بر تاب‌آوری (مورد مطالعه: منطقۀ 9 شهر تهران)

سرمایه اجتماعی زمانی که به‌عنوان شبکه‌های اجتماعی متشکل از افراد و سازمان‌ها دیده می‌شود، می‌تواند در پیشگیری و آماده‌سازی جامعه در برابر کاهش آثار مخاطرات مفید واقع شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی و مدیریت ریسک زلزله با تاکید بر تاب آوری است. تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی همبستگی است. به‌منظور گردآوری داده های مورد نیاز پژوهش از دو شیوه تحلیل اسنادی و نیز پیمایش میدانی بهره گرفته شد. جامعه آماری پژوهش ساکنان منطقه 9 شهر تهران شامل 158425 نفر بود که براساس فرمول کوکران نمونه‌ای به حجم 384 نفر انتخاب شد. براساس نتایج مطالعات اسنادی، شاخص‌های پژوهش در بخش سرمایه اجتماعی شامل مشارکت، اعتماد، همبستگی و انسجام اجتماعی، احساس اثرگذاری و کارایی و حمایت اجتماعی، و در بخش مدیریت ریسک زلزله شامل آگاهی، دانش، مهارت و نگرش می‌شوند که با به‌کارگیری آزمون‏های تی تک‌نمونه‌ای، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد وضعیت شاخص‌های سرمایه اجتماعی و مدیریت ریسک زلزله در شرایط به‌نسبت مناسبی قرار دارد. شاخص‌های سرمایه اجتماعی نه‌تنها با شاخص‌های مدیریت ریسک زلزله رابطه معناداری دارد، بلکه بر مدیریت ریسک زلزله در منطقه 9 شهر تهران تاثیر معناداری دارند.