بررسی بازنمود آفرینش و مرگ در آثارسفالین غرب ( از نیمه دوم قرن بیستم تا امروز)

یکی از تحولات بزرگ در تاریخ بشر، زمانی به وقوع پیوست که انسان دریافت می‌تواند طبیعت مواد را تغییر دهد. سفال اولین نتیجه این تغییر ساختار مواد غیر آلی است که خاک با سه ماده دیگر آب، هوا و آتش صورت می‌دهد. گلی نرم که به‌واسطه آتش تبدیل به سنگی سخت می‌شود. این کیمیای ترکیب در طول تاریخ موجب خلق حجم‌ها، طرح‌ها و نقش‌های گوناگون شده است. تحولات سفال نه‌تنها در فرم‌ها، تزیینات، روش‌ها و فنون ساخت بوده، بلکه در محتوا و معنای آثار نیز تغییراتی در طول زمان‌های متمادی ایجادشده است. از نیمه دوم قرن بیستم شاهد آثاری از هنرمندان هستیم که رویکردی معناگرا به این هنر دارند. در این میان، برخی از این آثار نگاهی به ساختار این ماده داشته و تداعی‌کننده مفاهیم آفرینش و مرگ بوده که از برخی جهات مرتبط با مادیت گل نیز است. ازاین‌رو، این مقاله باهدف معرفی و تحلیل بخشی از تحولات سفال معاصر غرب با طرح این سوال که آثار سفالین شکل‌گرفته در هنر معاصر غرب با موضوعیت آفرینش و مرگ چگونه بوده و چه هنرمندانی در این زمینه به خلق اثر پرداخته‌اند؟ و با این فرضیه که برخی از هنرمندان معاصر در به‌کارگیری سفال به ارتباط بین ماده و محتوای اثر هنری توجه داشته‌اند، به کاوش و تحلیل در آثار هنرمندانی می‌پردازد که توجهی عمیق به رمز و راز این گل تغییر شکل یافته نموده‌اند. این تحقیق ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش توصیفی تحلیلی بوده و یافته اندوزی آن به روش کتابخانه‌ای صورت پذیرفته است. در این روند با شناختی که از هنرمندان این حوزه حاصل گردید به معرفی و تحلیل آثار هنرمندان آرت پوورا، آثار میمو پالادینو و میکل بارچلو پرداخته‌شده است. نتایج تحقیق علاوه بر معرفی بخشی از تاریخ معاصر سفال که تحقیقات بسیار اندکی در خصوص آن وجود دارد، نشان می‌دهد که توجه به ماهیت ماده و قابلیت آن در خلق آثار هنری چگونه بوده است. بعلاوه تاملی در جهان و قدرت خاک در این آثار دیده می‌شود که آن را از آثار گذشته متمایز می‌سازد.

Representation of creation and death in occidental ceramic art (the second half of the twentieth century to today)

One of the great transformations in human history is undoubtedly when the human beings observed that they could change the nature of materials – as a piece of soft mud could be changed to a hard stone by applying fire to it. Ceramic material is the first result implied by changing the structure of inorganic materials that clay makes with 3 other materials of water, air and fire. This compounded alchemy has caused the creation of various plans and designs during the history and it can be said that it is the oldest art continued up to the present time. The evolution of ceramics has not only been in the decorations, various forms and structural methods and techniques, but it has also caused changes in the concept and contents of works during prolonged periods.We are observing the works by artists, in the 2nd half of the 20th century and in 21st century, that indicate a meaningful approach towards this artistic technology. Hence, this paper deals with searching into the works of artists who have had deep considerations towards the secrets of the deformed clay, and in fact, the study of the material identity and its potential in creating artistic works, and also a kind of deliberation towards the world and the power of clay are observed in their works.This paper indicates the state of impressing the relation of human beings and other creations with clay, by the contemporary artists. Moreover, imagination and impression of thoughts on clay, indicates that any works created by clay reminds living creatures such as human being, who one day used to live and now has transformed to clay. It is the case, formed by western contemporary artists, in different artistic frameworks including installations, performances, etc. that has been analyzed in this paper. The evolution felt in such works shows that not only the artistic work, but also the used material has found a specific expression and it is the clay itself that sets forth as an intermediate to attract the addresses attentions. In other words, the relation between the artistic work and the used material in creating the work is properly formed poetically.