نشانه‌هایی از اسطوره زایش در سنگ ‌نگاره‌های نو یافته تنگه بهرام چوبین

منطقه سیمره (شهرستان دره‌شهر) باوجود ارتفاعات کبیرکوه، از گذشته های دور تا کنون یکی از منابع غنی برای زیستن و تداوم حیات ساکنان بوده است. آثار فراوان برجای‌مانده از دوران مختلف تاریخی و فرهنگی گذشتگان، سندی بسیار محکم برای اثبات چنین ادعایی است. نگارندگان که برای بررسی آثار برجای‌مانده از دوره ساسانیان به تنگه بهرام چوبین رفته بودند، متوجه نگاره‌های صخره ای برجای‌مانده ای در این مکان شدند که قدیمی‌تر از آثار ساسانی این منطقه به‌نظر می‌رسیدند. بی‌گمان، این نگاره ها یادمان های مردمان ساکن در این منطقه بودند. این نگاره ها با توجه به شواهد، چرا و مسائل مربوط به دامداری و یا ارتباط بین انسان و حیوان (بز کوهی) را به ذهن منتقل می کنند. سوالات اصلی پژوهش عبارت‌اند از: این سنگ‌نگاره ها به چه دوره تاریخی تعلق دارند؟ آیا این نقوش علاوه‌بر مباحث مربوط به گذران معیشت، بیان‌کننده اندیشه ای اساطیری در این سرزمین هستند؟ فرضیه پژوهش این است که قدمت این سنگ نگاره ها به هزاره اول ق.م برمی‌گردد و فراوانی نقش بز کوهی در سایر آثار موزه ای این منطقه، وجود یک اندیشه اساطیری به‌نام «اسطوره زایش» را در فرهنگ و هنر این مردمان نشان می‌دهد. مطالعات نشان می‌دهند که این سنگ نگاره ها به احتمال فراوان به هزاره اول ق.م متعلق هستند و در این هزاره، اسطوره زایش براساس شواهد و مدارک، در آثار برجای‌مانده از آن‌ها نمود یافته است. این پژوهش را با روش توصیفی و تحلیلی و جمع‌آوری اطلاعات با مطالعات میدانی و کتابخانه ای انجام داده‌ایم.

Signs of the myth of procreation in the newfound rock art in Bahram Choobin Strait

Seimareh region (Darh Shahr township), with the advantage of being located close to Kabir Kooh highlands, has always been a rich resource for its inhabitants to well sustain a life. The existence of various remnants from different historiccultural periods of time in this region could be a valid piece of evidence for what was just said. The authors who had already taken an expedition to this strait for conducting a survey on the Sassanid relics in the region could notice the onrock reliefs/designs there for the first time. These designs definitely belong to people who some time used to be residents in this region. The main theme of this rockart works appears to be cattle’s grazing or in particular the relation existing between human and ibex. Our main questions here are as follow. Which period of time do these reliefs belong to? Do these reliefs represent mythological beliefs as well as daily life and subsistence base of their creators? The presumption our study is based on come from the fact that the abundance of the motif of this animal (ibex) on the other museum objects indicates the existence of a mythological idea, i.e. the myth of procreation, in these people’s art and culture. In the end we will come to this conclusion that these rockart works probably date back to the first millennium B.C. since during this millennium the myth of procreation could be observed on other different existing records and finds. This study has been carried out applying a descriptiveanalytic method beside both library and field researches.