خوانشی بر شیوه‌‌های اجرایی تحقق ادراک بینافرهنگی در فضای موزه‌‌ها

برخلاف ‌‌تصور رایج از موزه‌‌ها با رسالت حافظان میراث‌ مادی، امروزه آنها به‌عنوان نهادی‌ آموزشی هستند که با توجه به افزایش در خطر قرار‌گرفتن فرهنگ‌ها، از میان‌رفتن مرزها، تبادلات و تاثرهای‌ فرهنگی و نبودِ‌ ادراک و برتری‌جویی به دیگر فرهنگ‌ها‌، به مکانی موثر برای شناسایی دیگر فرهنگ‌ها و توسعۀ توانش‌ بینافرهنگی بازدیدکنندگان بدل شده‌اند؛ ازاین‌رو، پژوهش حاضر با هدف دستیابی به راهبردها و راهکارهای توسعۀ تجارب بینا‌فرهنگی در موزه‌ها و ارائۀ تجاربی برای توسعۀ هدفمند آنها در قالب کاربردی، درصدد بر‌آمده تا با انتخاب هدفمند و بررسی برنامۀ پانزده موزه با زمینۀ بینافرهنگی و سنجش عملکردهای آنها با اتکا به نظریۀ صلاحیت بینافرهنگی بنت و بایرام و تحلیلی کیفی نشان‌ دهد که بین تجارب طراحی‌شده و نحوۀ ادراک آنها در این فضای پویا و چند‌فرهنگی چه رابطه‌ای وجود دارد و آن را به‌عنوان یک مجموعۀ راهبردی ارتقای صلاحیت بینافرهنگی برای اجرا در دیگر موزه‌ها پیشنهاد کند. یافته‌های‌ به‌دست‌آمده بیانگر رویکرد‌ موزه‌ها به ارائۀ داده، پیرامون دیگر فرهنگ‌ها از طریق اجرای رویدادهای‌ بینافرهنگی و ایجاد روایت بینافرهنگی شبکه‌ای و چیدمان بینافرهنگی اشیاست، البته با هدف اگاهی‌بخشی و همچنین توسعۀ خود‌اکتشافی و حس‌سازی، کشف‌ بصری و تجربۀ فرهنگ دیگری، در ایجاد یک فرایند گفت‌وگو‌مدارانه و برابر بر پایۀ هم‌رتبگی فرهنگ‌ها تلاش می‌کند تا سبب تقلیل تمایز میان‌ فرهنگ‌ها و برانگیختن حسِ‌ کنجکاوی، علاقه و لذت دیداری مخاطبان شده و با کسب مهارت از منظر بایرام و گذر از مراحل صلاحیت بینافرهنگی نظریه بنت، به ادراکی بینافرهنگی دست‌ یابد.