نقش نظم در رابطۀ زوجین در استحکام عشق زناشویی

سبک زندگی اسلامی، خانواده ‌‌محور است و استحکام عشق در رابطۀ زناشویی، اصلی مهم در پایداری خانواده است. ازاین‌‌رو پژوهش حاضر با هدف مطالعۀ نقش نظم در رابطۀ زوجین در استحکام عشق در زندگی زناشویی صورت گرفته است. پژوهش به روش همبستگی انجام شده است. ابزار پژوهش ترکیبی از پرسشنامۀ استاندارد عشق استرنبرگ (1989) و پرسشنامه محقق ساختۀ سنجش نظم در رابطۀ زوجین بوده است. جامعۀ آماری شامل تمامی زنان و مردان متاهل شهر تهران بوده که از بین آنان 384 نفر بر اساس فرمول کوکران و به روش نمونه‌‌گیری خوشه‌‌ایِ چندمرحله‌‌ای انتخاب شده‌‌اند. برای تحلیل داده‌‌ها از نرم‌‌افزار spss 26 استفاده شده است. نتایج رگرسیون چند متغیر نشان داد که 59درصد از کل تغییرات استحکام عشق زناشویی از بین چهار مولفۀ نظم خرد به ترتیب توسط سه مولفۀ همدلی، هم‌‌فکری و همگامی مشترک در رابطۀ زوجین پیش‌‌بینی می‌‌شود و مولفۀ هم‌‌بختی مشترک در پیش‌‌بینی تغییرات عشق نقشی نداشته است. بنابراین برای کاهش آسیب‌‌های خانواده از جمله طلاق و روابط فرازناشویی، سیاست‌‌گذاران، برنامه‌‌ریزان و هم‌‌چنین مشاوران خانواده در ارائۀ برنامه‌‌های آموزشی و درمانی، با تمرکز بر افزایش هم‌‌فکری، همگامی و همدلی همسران در خانواده، می‌‌توانند زمینۀ استحکام عشق زناشویی را فراهم سازند و از این طریق با افزایش صمیمیت، شور و تعهد در رابطۀ همسران به تحکیم و تعالی خانواده کمک نمایند.