بررسی پیامدهای بازماندگی از ازدواج دختران بالای 30 سال شهر کرمان

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی پیامدهای بازماندگی از ازدواج دختران بالای 30 سال شهر کرمان بود. پژوهش حاضر به روش کیفی و از نوع پدیدارشناسی انجام شده و میدان تحقیق در پژوهش حاضر، شامل کلیه دختران مجرد بالای 30 سال شهر کرمان بود. جهت انتخاب نمونه آماری، از شیوه نمونه­گیری هدفمند استفاده شد و تعداد 15 نفر از افراد جامعه آماری جهت انجام مصاحبه انتخاب شدند. در این پژوهش با توجه به موضوع پژوهش و ماهیت کیفی بودن آن، به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات از مصاحبه‌هایی نیمه‌ساختاریافته استفاده شده است. یافته‌های حاصل از مصاحبه‌ها بر اساس مدل هفت مرحله‌ای کلایزی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از مجموع یافته­های این پژوهش، دو درون‌مایه اصلی پیامد­های مثبت و منفی استخراج گردید. این پیامدها در 6 مضمون اصلی که بیانگر ساختار تجارب زندگی دختران مجرد است قرار گرفت. مضامین اصلی هر یک از پیامدهای مثبت و منفی شامل سه مضمون فردی، اجتماعی یا فرهنگی و خانوادگی بودند.

Investigating the consequences of over 30-year-old girls not getting married in Kerman

The main purpose of this study was to investigate the consequences of not marrying for girls over 30 years of age in Kerman. It was performed through a qualitative method, using phenomenology, and the statistical population consisted of single girls over 30 years old in Kerman. In order to select the statistical sample, purposive sampling method was used and finally 15 participants were selected for interview. In this study, according to the subject of the research and its qualitative nature, semistructured interviews were conducted in order to collect information. Findings of the interviews were analyzed based on Colaizzi’s sevenstep model and two main themes of positive and negative consequences were extracted and placed in 6 main themes expressing the structure of life experiences of single girls. The main themes of each of the positive and negative outcomes included individual, social or cultural, and family themes.