بررسی شاخص های ارتباط کلامی با نامحرم با رویکرد سبک زندگی اسلامی

ارتباط کلامی زن و مرد نامحرم بخش مهمی از سبک زندگی اجتماعی است. ضرورت زندگی شهری ایجاب می‌کند تا زنان و مردان نامحرم در سطحی وسیع‌تر از گذشته با یکدیگر ارتباط داشته باشند. دین اسلام برای جهت‌دهی صحیح به این سطح از ارتباط، شاخص‌هایی را که برگرفته از آموزه‌های دینی است بر مبنای مفهوم سبک زندگی اسلامی ارائه می‌دهد. نوشتار حاضر، با هدف پاسخ به این سوال که «شاخص‌های کلامی ارتباط با نامحرم از منظر آیات و روایات کدام است؟» ضمن تبیین مفهوم سبک زندگی، شاخص‌های مربوط به این ارتباط را در بعد اجتماعی موردبررسی قرار داده است. این تحقیق در مقام گردآوری به روش کتابخانه‌ای و در مقام داوری به روش توصیفی-تحلیلی به این شاخص‌ها درباره لحن و محتوای کلام با نامحرم دست یافت: پرهیز از لحن عاطفی و محتوای کلامی تحریک‌آمیز، پرهیز از شوخی‌های کلامی و صحبت‌های خودمانی، مدیریت ارتباط کلامی به‌اندازه نیاز و ضرورت و ایجاد ارتباط کلامی در قالبی معروف و شایسته. در این‌صورت است که ارتباط کلامی دارای ارزش اخلاقی و موردپسند دین اسلام به وجود خواهد آمد.