استعمال «الفاظ جنسی» در سبک‌های ارتباط کلامی در محک اخلاق

زبان عامل مهمی در ارتباطات انسانی است. استفاده از الفاظ جنسی و اندام‌های جنسی در ارتباطات کلامی و انتقال برخی مفاهیم، از منظر اخلاق اسلامی مسائله‌ای چالش‌برانگیز است. غیراخلاقی بودن استعمال این الفاظ، حکمی است که می‌توان از مفاد برخی روایات اهل‌بیت برداشت کرد. در این مقاله با رجوع به دو منبع قرآن و عقل، به‌حکم روشنی درباره استعمال الفاظ جنسی و اندام‌های جنسی دست یافته‌ایم. از یافته‌های این پژوهش می‌توان به جواز استفاده از الفاظ اندام‌های جنسی به‌صورت غیرصریح در برخی موقعیت‌های گفتاری و رفتاری اشاره کرد. در این تحقیق پس از جمع‌آوری داده‌ها از طریق اسناد کتابخانه‌ای از روش تحلیل کیفی و عقلی جهت تحلیل و تجزیه داده‌ها استفاده می‌شود.