سبک زندگی با رویکرد معنوی

معنویت‌‌جویی و عرفان‌‌گروی یکی از اصیل‌ترین و پرجاذبه‌ترین کشش‌‌‌های فطری انسان است که در مظاهر متنوعی جلوه‌نمایی کرده و غایاتی را جستجو می‌‌کند. ادیان الهی همواره یکی از منابع غنی، مطمئن و بی‌‌بدیل برای تامین نیاز و تقاضای معنوی بشر بوده‌‌اند و تدیّن متکی به پشتوانه‌‌های معرفتی قویم و مبتنی بر سلوک عملی هدایت‌‌شده و هدفمند، همواره مطمئن‌ترین مسلک و شیوه برای شکوفایی قابلیت‌‌‌ها و ظرفیت‌‌‌های معنویت‌خواهانه انسان و رسیدن وی به غایات مقصود بوده است. وقوع برخی تحولات بنیادین در جامعه مدرن، به تشدید تمایل معنویت‌‌جویانه از یک سو؛ کاهش موقعیت و مرجعیت ادیان الهی در تامین انحصاری این مهم از سوی دیگر؛ و ظهور بدیل‌‌‌های کارکردی و مدعیان متعدد و متنوع ترویج معنویت‌‌‌های سکولار، از سوی سوم؛ منجر شد. این نوشتار درصدد است تا جایگاه و نقش معنویت اصیل در سبک زندگی دینی (اسلامی) را با استناد به منابع دینی و معرفت دینی، مورد بازخوانی و تحلیل قرار دهد. روش مطالعه دربخش گردآوری داده‌‌ها، اسنادی و استنادی و در بخش تشریع یافته‌‌ها، توصیفی، تحلیلی و تفسیری است.