مقایسه اثربخشی روشهای بالینی و بهبود خود به خودی در درمان لکنت کودکان با ناروانی گفتار
|
|
|
|
|
نویسنده
|
به پژوه احمد ,کمالی شکراله
|
منبع
|
مجله علوم تربيتي و روانشناسي دانشگاه شهيد چمران اهواز - 1384 - دوره : 3 - شماره : 2 - صفحه:65 -90
|
چکیده
|
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی روشهای بالینی و بهبود خود به خودی برای درمان لکنت زبان و بررسی علل و عوامل آشکار کننده آن نزد کودکان واجد ناروانی گفتار سنین سه تا هفت سال بوده است نمونه مورد بررسی بیست و دو نفر از کودکان دارای ناروانی گفتار بودند که همراه والدین خود به مرکز مشاوره و خدمات روان شناختی توحید شهر تهران مراجعه کرده بودند نمونه مورد مطالعه در دو گروه همتاسازی شدند و بر مبنای روش بهبود خود به خودی با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفتند ابزار پژوهشی شامل مصاحبه با والدین و ارزیابی ناروانی گفتار کود ک از طریق ظبط گفتار خود انگیخته بود در این پژوهش آزمون غیر پارامتری u مان ویتنی برای تحلیل داده ها استفاده شد . سرعت گفتار بر حسب تعداد کل کلمات بیان شده در سه دقیقه و میزان ناروانی گفتار بر اساس ارزیابی درمانگر والدین د رپیش آزمون و پس آزمون در دو گروه مقایسه شدند ضریب توافق به دست آمده شنان داد که میزان ناروانی ارزیابی شده توسط درمانگر و والدین در پیش آزمون معنی دار بود . نتایج حاصل از مقایسه دو روش تفاوت معنی داری را نشان داده است . به این معنی که روش بالینی نسبت به روش بهبود خود به خودی از اثر بخشی بیشتری برخوردار بود
|
کلیدواژه
|
درمان لکنت به روش بالینی. درمان لکنت به روش بهبود خود به خودی ، ناروانی گفتار
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, ایران
|
|
|
|
|
|
|