بررسی گرایش دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد به مهاجرت بین‌المللی

تحقیق حاضر تلاش می‌کند تا برخی از مهمترین زمینه ها و انگیزه های مرتبط با گرایش جوانان تحصیلکرده دانشگاهی برای مهاجرت به خارج از کشور را مورد بررسی قرار دهد. مباحث این مقاله مبتنی بر تجزیه و تحلیل های یک تحقیق پیمایشی است که جمعیت آن را مجموعا تعداد 327 نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد تشکیل می دهند که با استفاده روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی مرکب از نمونه‌گیری تصادفی ساده و سیستماتیک و تشکیل گروه‌های مشخص با صفات همگن از جامعه‌ی آماری و با میانگین آلفای کرونباخ حدود 79/0 انتخاب شده‌اند. مطابق نتایج این تحقیق، نزدیک به نیمی از افراد در این تحقیق تمایل دارند تا به خارج از کشور مهاجرت کنند. درعین حال، این میزان تمایل بطور معنی داری تابعی از ویژگیهای جمعیت شناختی مانند سن، جنس و وضعیت تاهل می‌باشد. تجزیه و تحلیل های رگرسیونی این تحقیق نیز نشان داده است که متغیرهایی از قبیل احساس امنیت، دینداری، هویت ملی، و بویژه انگیزه های اقتصادی و شغلی، دارای تاثیرات معنی داری بر روی تمایل به مهاجرت است. در مجموع، تحقیق حاضر شواهد تجربی جدیدی در چارچوب مدل نظری اورت لی (1966) و در تایید یافته‌های تحقیق سازمان ملل متحد (2002) ارائه می‌کند زیرا مطابق یافته های این تحقیق می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که گرایش جوانان به مهاجرت عمدتا تحت تاثیر دستیابی به فرصت‌های شغلی و تحصیلی مناسب‌تر است.