بررسی ارتباط میان مشارکت در شبکه‌های نهادی اجتماعی و تجربه احساس‌ تنهایی (مورد مطالعه: کلان شهر تهران)

هدف از مطالعه‌ حاضر بررسی ارتباط میان مشارکت درشبکه‌های نهادی اجتماعی و تجربه احساس ‌تنهایی در بین شهروندان کلان شهر تهران بوده است. جامعه آماری مورد مطالعه را کلیه شهروندان بالغ کلانشهر تهران دادند که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای 524 نفرشان با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند. ‌‌ابزار گردآوری اطلاعات فرم کوتاه‌شده مقیاس احساس‌ تنهایی‌اجتماعی–عاطفی بزرگسالان ‌(selsas)،‌ مقیاس حمایت اجتماعی ِلین و مقیاس سنجش مشارکت در شبکه های نهادی اجتماعی بوده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات  به وسیله نرم افزار spss16 نشان داد که میزان مشارکت 58 درصد از حجم نمونه مورد بررسی در شبکه های نهادی اجتماعی در حد متوسط رو به پایین بود. علاوه بر این، میزان حمایت دریافتی 47 درصد از افراد مورد بررسی در حد بالا بوده و  6/50 درصد از آنها نیز در حد متوسط رو به پایین احساس‌ تنهایی را تجربه کردند. یافته‌های تحلیلی نیز حاکی از آن هستند که فرضیه ارتباط میان میزان مشارکت در شبکه های نهادی اجتماعی با میزان حمایت اجتماعی دریافتی(180/.‌) معنادار بوده است. همچنین، رابطه میان میزان مشارکت در شبکه های نهادی اجتماعی (240/.) و میزان حمایت اجتماعی دریافتی (552/.) با سطح تجربه احساس‌ تنهایی، رابطه ای معنادار و معکوس می‌باشد.

The Relationship between Participation in Institutional Social Networks and the Experience of Aloneness in Tehran

This article aims to explore the relationship between participation in institutional social networks and the experience of aloneness. The results of this study are based on a survey including 524 respondents in Tehran. The preliminary results of this study show that 58 per cent of respondents have participated in institutional social networks, 47 per cent have received social support, and 50.6 per cent of them have experienced a sense of aloneness. Furthermore, the multivariate results of this analysis show two key patterns: on the one hand, participation in institutional social networks and the experience of aloneness are significantly correlated (0.180). On the other hand, the experience of aloneness is negatively affected both by participation in institutional social networks ( 0.240) and by received social support ( 0.552).