بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر رفتارهای فرانقشی و تعهد سازمانی: آزمون نقش میانجی مسولیت پذیری اجتماعی

منابع انسانی به عنوان یکی از سرمایه های اصلی سازمان ها به شمار می روند. اثربخشی این سرمایه در پرتو فراهم ساختن محیط کار مناسب و زمینه ارتباط و همکاری با دیگر اعضاء سازمان و مشارکت در  امور و مسائل مربوط به سازمان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر رفتارهای فرانقشی و تعهد سازمانی با نقش میانجی مسولیت پذیری اجتماعی انجام شده است. روش تحقیق ، توصیفی و طرح پژوهشی همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه ارومیه می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم هر طبقه 275 نفر به عنوان نمونه آماری جهت مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از چهار پرسشنامه استاندارد  سرمایه اجتماعی ، مسولیت پذیری اجتماعی، رفتارهای فرانقشی و تعهد سازمانی استفاده شد. داده های تحقیق پس از جمع آوری با استفاده نرم افزارهای آماری amos, spss تحلیل شدند. نتایج الگویابی معادلات ساختاری نشان داد که : اثر مستقیم سرمایه اجتماعی بر مسولیت پذیری اجتماعی (0/26) مثبت و معنی دار می باشد. اثر مستقیم مسولیت پذیری اجتماعی بر رفتارهای فرانقشی (0/24)  و تعهد سازمانی  (0/62) مثبت و معنی دار می باشد. اما اثر مستقیم سرمایه اجتماعی بر رفتارهای فرانقشی  و تعهد سازمانی  معنی دار نمی باشد. اثر غیر مستقیم سرمایه اجتماعی بر رفتارهای فرانقشی (0/06) و تعهد سازمانی (0/16) با میانجی گری مسولیت پذیری اجتماعی مثبت و معنادارمی باشد. بر این اساس 06/0 درصد از واریانس رفتارهای فرانقشی، 0/07 درصد از واریانس از مسولیت پذیری اجتماعی و 0/39 درصد از واریانس از واریانس تعهد سازمانی قابل تبیین است.  در نتیجه از عوامل موثری که هر سازمان در راستای تعهد سازمانی و رفتارهای فرانقشی کارکنان باید مد نظر قرار دارد مسئولیت پذیری اجتماعی و سرمایه اجتماعی است.

commitment: Testing the Role of Mediating of Social responsibility

Human resources could be considered as one of the main investment organizations. The effectiveness of this capital is based on providing an appropriate working environment and communication and cooperation with other members of the organization and participation in the affairs of the organization. The purpose of this study is to investigate the effect of social capital in anticipation ExtraRole behavior and organizational commitment considering mediating role of social responsibility. The current research method is descriptive and uses survey based on structural equations model. The statistical population includes the employees of Urmia University. 275 cases are selected by Multistage cluster for study. Data were gathered through four standard questionnaires: social capital, social responsibility, ExtraRole Behavior and organizational commitment. The data after collecting was analyzed using the SPSS and Amos. Results of structural equation modeling showed that: Direct effect of the social capital on the social responsibility (0/26) is positive and significant. Direct effect of the social responsibility on the ExtraRole behaviors (0/24) and organizational commitment (0/62) is positive and significant. But direct effect of social capital on ExtraRole behavior and organizational commitment is not significant. Indirect effect of the social capitl on ExtraRole behavior (0/06) and organizational commitment (0/16) with intermediary of social responsibility is positive and significant. Regarding to these results 0/06 percent of the variance in extrarole behaviors, 0/07 percent of the variance of social responsibility and 0/39 percent of the variance in organizational commitment can be explained. So the factors should be considered in any organization in terms of organizational commitment and extrarole behaviors of staff are social responsibility and social capital.