کیفیت گزارشگری مالی، سررسید بدهی و کارایی سرمایه‌گذاری

مطابق نظریه‌های نئوکلاسیک، شرکت‌ها به‌منظور بیشینه‌سازی ارزش خود تا زمانی سرمایه‌گذاری می‌کنند که مزایای حاشیه‌ای با هزینه‌های حاشیه‌ای این سرمایه‌گذاری برابر باشد. در چهارچوب کینزی که پیش‌بینی می‌شود سرمایه‌گذاری به‌وسیلۀ اولویت برای رشد یا امنیت مالی تعیین می‌شود و در چهارچوب نمایندگی که مشکلات عدم تقارن اطلاعاتی را در نظر می‌گیرد، امکان دارد شرکت‌ها از سطح مطلوب سرمایه‌گذاری خود منحرف شوند و بنابراین، از سرمایه‌گذاری ناکافی یا سرمایه‌گذاری اضافی رنج ببرند. در این مطالعه به آزمون نقش کیفیت گزارشگری مالی و سررسید بدهی در کارایی سرمایه‌گذاری پرداخته می‌شود. نمونۀ مورد استفاده دربرگیرندۀ 110 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1386 تا 1390 است و برای پردازش و آزمون فرضیه ها از رگرسیون داده‌های تلفیقی و روش حداقل مربعات تعمیم‌یافتۀ برآوردی استفاده شده است. نتایج مطالعه نشان می‌دهد، کیفیت گزارشگری مالی (به‌ویژه با استفاده از مدل کاسزینک) و سررسید بدهی کوتاه‌تر، کارایی سرمایه‌گذاری را افزایش می‌دهند. همچنین، شرکت‌هایی که استفادۀ بیشتری (کمتر) از بدهی کوتاه‌مدت می‌کنند، شاهد تاثیر کمتر (بیشتر) کیفیت گزارشگری مالی (با استفاده از مدل کاسزینک) بر کارایی سرمایه‌گذاری خواهند بود.

Financial Reporting Quality, Debt Maturity and Investment Efficiency

Under neoclassical theory, firms invest until the marginal benefit equals the marginal cost of this investment in order to maximize their values. However, in the Keynesian framework, where expected investment will be determined by the preference for growth or for financial security, and in the agency framework, which considers information asymmetry problems, firms may deviate from their optimal investment levels and hence suffer from underinvestment or overinvestment. This study examines the role of financial reporting quality and debt maturity in investment efficiency. The sample of this study, includes 110 companies listed on the Tehran Stock Exchange during the period 20072011 and for processing and testing hypotheses, pooled regression and Estimated Generalized Least Squares (EGLS) methodology are used. The results show that financial reporting quality and lower debt maturity improve investment efficiency. Also, firms with higher (lower) use of shortterm debt, exhibit lower (higher) financial reporting quality impact on their investment efficiency.