اثر افق‌های زمانی کوتاه، میان و بلندمدت در پیش‌بینی جریان‌های نقدی آتی؛ بررسی مقایسه‌ای توانایی سود و جریان وجه نقد عملیاتی

پیش بینی جریان نقدی، یکی از مولفه های مهم تصمیم گیری اقتصادی به ویژه در حوزه سرمایه گذاری و اعتبارسنجی است. این مقاله به بررسی قدرت نسبی متغیرهای سود و جریان وجه نقد عملیاتی در پیش‌بینی جریان‌های نقدی عملیاتی آتی طی دوره‌های زمانی کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت می پردازد. برای این منظور، اطلاعات مستخرج از صورت‌های مالی 203 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره ده‌ساله (1384 تا 1393) مورد استفاده قرار گرفته است. در مدل رگرسیونی، تاثیرپذیری جریان‌های نقدی عملیاتی جاری (به عنوان متغیر جانشین جریان‌های نقدی عملیاتی آتی) از سود و وجه نقد عملیاتی یک، سه و پنج سال گذشته (به عنوان پیش بینی کننده) برآورد می شود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد که سود و وجه نقد عملیاتی،  توانایی پیش بینی جریان‌های نقدی عملیاتی آتی را دارند، اما قدرت پیش‌بینی آنها متفاوت است. به طوری که قدرت نسبی پیش بینی متغیر سود عملیاتی در مورد جریان‌های نقدی عملیاتی آتی بالاتر از قدرت نسبی پیش‌بینی توسط خود وجه نقد عملیاتی است. همچنین نتایج نشان می‌دهد که استفاده همزمان از سود و وجه نقد عملیاتی در پیش‌بینی، با نتایج بهتری همراه می‌باشد. افزون بر این، هر چه دوره زمانی برای پیش‌بینی افزایش یابد، میزان قدرت پیش‌بینی نیز افزایش خواهد یافت.