کشمکش‌های سیاسی در اندلس و نقش آن در معاهدات نظامی مرینیان با آراگون

مرینیان به عنوان ادامه دهنده سیاست مرابطون و موحدون در مقابله با نهضت استرداد مسیحی، در سده هفتم هجری در عرصه سیاسی مغرب اقصی ظهور کردند. آنان پس از تثبیت حکومت خود، به قصد جهاد اسلامی وارد اندلس شدند. مرینیان علی‌رغم درگیری‌هایی که با مسیحیان اندلس داشتند، گاه با برخی از دولت‌های مسیحی، از جمله دولت آراگون متّحد شده، هم‌کاری می‌کردند. این نوشتار با توجه به اوضاع و شرایط سیاسی اندلس و از طریق بررسی معاهدات نظامی مرینیان با آراگون و واکاوی علل و زمینه‌های هم‌کاری آنان به این نتیجه رسیده است که اختلافات آن دو دولت با پادشاهی قَشْتاله‌ و حکومت بنی‌احمر، اهداف و منافع مشترکی را برای طرفین رقم می‌زد؛ به طوری که جهت دست‌رسی به آن اهداف، ناگزیر به هم‌کاری با یک‌دیگر و بستن معاهدات نظامی بوده‌اند.

The Political Struggles in Andalusia and Its Function in the Military Contracts of Almarinids with Aragon

Almarinids emerged as the continuers of Almoravids and Movahedin’s policy against the Christian return movement in the 7th century within the political ground of far west. After the strengthening of their government, they entered into Andalusia with the purpose of Islamic jihad. In spite of having struggle with the Christians of Andalusia, Almarinids joined some Christian governments including Aragon and cooperated with them.  Considering the political statuses of Andalusia, the military contracts of Almarinids with Aragon along with the investigation of the causes and grounds of their cooperation, this writing has concluded that the disagreement of those two governments with Castile kingdom as well as Bani Ahmar government was leading to the common objectives and favors for the two parties, so that achieving those aims was in need of cooperation and military contracts.