وصیّت‌نامه‌نویسی در صدر اسلام تا پایان خلافت امیرالمومنین علی

وصیت‌نامه‌نویسی به عنوان سنتی اجتماعی دارای پیشینه در دوره‌ جاهلی اعراب و نیز ایران پیش از اسلام است. این سنت در دوره‌ی پیامبر3 دارای شکلی دینی، موعظه‌ای و ساختاری قرآنی بود. پس از فتوحات و گسترش مرزهای جهان اسلام، وصیت‌نامه‌نویسی نیز تحول یافت و موضوع‌های گوناگون سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را در بر‌گرفت. این مقاله می‌کوشد با روش توصیفی- تحلیلی پس از بررسی روند وصیّت نامه نویسی در صدر اسلام تا پایان خلافت امیرالمومنین علی7 به پرسش‌های زیر پاسخ دهد: 1. وصیّت نامه‌ها در صدر اسلام دارای چه مفاهیم، تقسیم‌ها و اسلوبی هستند؟2. وصیّت نامه‌های پیامبر3 و جانشینان نخستین ایشان از چه تشابه‌ها و تفاوت‌هایی برخوردار هستند؟