نقش باورهای احمد‌بن‌حنبل در مواجهه‌ او با روایات تاریخی مربوط به خلفای نخستین

روایات نقل‌شده از احمد‌بن‌حنبل (241ق) در مورد خلفای نخستین، در آثار او و محدثان قابل دسترسی است. پژوهش حاضر، با تکیه بر این آثار، باورهای او در مورد خلفای نخستین را در چهار محور: صحابه بودن، ترتیب فضل، خلافت و چگونگی یادکرد آنان بررسی می‌کند. برای رسیدن به این هدف، داده‌ها با روش کتابخانه‌ای گردآوری شده و سپس، با روش توصیفی تحلیلی تبیین گردیده است. این پژوهش، نشان می‌دهد احمد‌بن‌حنبل در صحابه بودن خلفای نخستین به جایگاه ویژه آنها، در ترتیب فضل به افضلیت سه خلیفه‌ نخست بر امیرالمومنین علی، در بیان رویدادهای ایام خلافت به ترتیب وقوع تاریخی رویدادها، و در یادکرد خلفا به نقل فضایل و پرهیز از بدگویی، پایبند است.

the role of ahmad ibn hanbal’s beliefs in dealing with historical narratives related to the first caliphs

the narrations provided by ahmad ibn hanbal (241 a. h) about the first caliphs would be accessible in his works and those of the hadith scholars. based on these works, the present study examines his beliefs about the first caliphs in four axes: companionship, order of grace, caliphate and the how of remembering them. to achieve this goal, the data has been collected by the library method and then explained by the descriptive-analytical method of research. this research clarifys that ahmad bin hanbal adheres to the special position of early caliphs in terms of companionship, to the grace of early caliphs towards amir al - momenin (a. s) regarding order of grace and superiority, and to the order of occurance of historical events in the statement of events and to the narration of virtues and avoidance of backbiting in remembering of caliphs.