آسیب‌شناسی سیاست مذهبی نادرشاه با تاکید بر نقش عبدالله السویدی (م 1174ق) در کنگره نجف

تاکنون پژوهش‌های دامنه‌داری درباره کنگره تقریب نادرشاه در نجف به عنوان آخرین کوشش او برای همگرایی بین علمای جهان اسلام صورت گرفته است؛ اما هنوز زوایای ناگفته بسیاری نزد تاریخ‌پژوهان در این باره وجود دارد. پژوهش پیش رو، به جایگاه شیخ عبدالله السویدی (م 1174ق) در کنگره نجف و چرایی به نتیجه نرسیدن این کنگره پرداخته است. این نوشتار، با بهره‌گیری از روش وصفی تحلیلی به این نتیجه رسیده است که السویدی نماینده احمدپاشا حاکم بغداد، دارای نگرش سنّی که برای به رسمیت شناختن مذهب جعفری در سال 1156هجری قمری در همایش نجف شرکت کرده بود، نمایندگی دولت عثمانی را نداشت و همین امر، عامل اصلی به نتیجه نرسیدن این کنگره به شمار می‌رود

pathology of the religious policy of nader shah with the emphasis on the role of abdullah al- suwaidi (1174 a.h) in najaf congress

many extensive researches have been done related to the convergence congress developed by nader shah afshar in najaf as his last endeavor aimed for the convergence among the scholars of the world of islam. however, there are too many implicit aspects before the historians. the present research has investigated the position of sheikh abdullah al- suwaidi (1174 a.h) in najaf congress and the why of congress failure. taking advantage of the descriptive-analytical method, this writing has concluded that al- suwaidi, the representative of ahmad pasha, the governor of bagdad, who had attended the congress of najaf in order to formally recognize jafari religion in 1156 (a.h) was not the representative of othmani government and this very issue was considered as the main element of congress failure