سنت‌های الهی حاکم بر حرکت تاریخ از منظر قرآن و نهج‌البلاغه

فلسفه تاریخ یکی از مهم‌ترین شاخه‌های معرفت تاریخی و در بردارنده مباحث مختلفی است که قانون تاریخی در بین آن‌ها، جایگاه ویژه‌ای دارد. این موضوع با عنوان سنت الهی در قرآن و نهج‌البلاغه همراه با ارائه نمونه هایی مبتنی بر روش حکمت و تعقل تاریخی مورد توجه قرار گرفته است و آگاهی از آن، یکی از نشانه‌های یقین و شناخت قطعی شمرده می‌شود.مقاله پیش رو سعی دارد با روش وصفی تحلیلی و با استفاده از آیات قرآن و آرای شارحان نهج‌البلاغه، مروری بر مفهوم و ویژگی‌های سنت‌های تاریخی در قرآن و نهج‌البلاغه داشته باشد. یافته های این مقاله نشان می‌دهد بر اساس آموزه‌های قرآن و نهج‌البلاغه، وقوع رویدادهای تاریخی، تابع سنت‌هایی ویژه است. همان‌گونه که دیگر صحنه های جهان هستی نیز به وسیله سنت‌های ویژه آن‌ها اداره می‌شود. این سنت‌ها ویژگی‌هایی هم‌چون تغییرناپذیری، واقع گرایی، تبدیل‌ناپذیری و حرکت به سوی هدفی معین دارند.

Divine Traditions Governing the Development of History in View of Quran and Nahjolbalaqeh

The philosophy of history is regarded as one of the most significant majors of history including different issues and among them, the historical regulation is of a great significance. This issue has been considered as the divine tradition in Quran and Nahjolbalaqeh being along with the presentation of samples based on the historical knowledge and awareness towards it is regarded as one of the symbols of certainty and absolute cognition. The present article is to have a review on the concept and properties of historical tradition in Quran and Nahjolbalaqeh by taking advantage of the descriptive analytical method of research, Quran verses as well as the ideas of Nahjolbalaqeh interpreters. The findings of this research illustrate that the historical events depend on specific traditions, based on the instruction of Quran and Nahjolbalaqeh, as the other acts of universe is managed by the specific traditions as well. These traditions are featured by inalterability, realism, nontransferability and movement toward a definite purpose.