مناسبات سیاسی نظامی حکومت بنی‌هود و قشتاله

بنی‌هود یکی از سلسله های مهم ملوک الطوایف اندلس (حک:422898ق./ 031 1493م.) بود که از 431 تا 503ق در شمال شرقی اندلس؛ یعنی ثغر اعلی به مرکزیت سَرقسطه حکومت می کردند. آنها در طول هفتاد سال حکومت برای حفظ قدرت منطقه ای خود به ایجاد روابط سیاسی و نظامی با همسایه مسیحی خویش، حکومت قشتاله پرداختند. این پژوهش بر اساس منابع تاریخی و با رویکردی تحلیلی – توصیفی، مناسبات سیاسی و نظامی حکومت های بنی‌هود و قشتاله و عوامل ایجاد دوستی و یا دشمنی میان آنها را بررسی می‌کند و نتیجه می‌گیرد که هدف برقراری روابط سیاسی و نظامی هودیان با قشتاله، دست یابی متحدی مورد اعتماد در منطقه بود تا از این راه به سلطه سیاسی خود در شرق اندلس ادامه دهند، اما پادشاهی قشتاله از این مناسبات، اهداف دیگری چون منافع اقتصادی، گسترش قلمرو حکومت خود و نفوذ به سرزمین های اسلامی را جست‌وجو می‌کرد.

PoliticalMilitary Relations Between Banihood and Qeshtaleh Governments

Banihood was considered as one of the foremost feudal Dynasties in Andalusia (422898 A.H) governing in the north eastern part namely Theqar e A’la with the centrality of Sarqesteh from 431 to 503 A.H. In order to preserve their regional authority, they developed political and military relations with their Christian neighbor, Qeshtaleh, about seventy years. Taking advantage of the historical sources and the descriptiveanalytical approach, this research investigates the political military relations between Banihood and Qeshtaleh as well as the reasons of amity and enmity between them. It finally concludes that the purpose of their providing political military relations was achieving unity in the region to keep on political domination in the east of Andalusia. However, Qeshtaleh monarchy was looking for the other objectives such as the economic benefits, the extension of its territory as well as the penetration into the Islamic lands