واکاوی دلالت‌های تاریخی خطبه ام الخیر در دفاع از ولایت امیرمومنان(ع)

بررسی نقش‌آفرینی‌های بانوان در عرصه‌‌های مختلف سیاسی و اجتماعی صدر اسلام، یکی از ضرورت‌های پژوهش برای فهم زوایای پنهان رویدادهای این مقطع مهم تاریخی است. مقاله حاضر که ویژه بررسی یکی از بانوان باورمند علوی به نام ام الخیر بنت الحریش بن سراقه است با روش وصفی تحلیلی می‌کوشد، خطبه این بانو را در جنگ صفین از نظر روش و مضمون مورد توجه و تامل قرار دهد.بر اساس یافته‌های این پژوهش، ام الخیر با بهره گیری از آیات قرآن به وصف معاویه و جبهه مقابل امیرالمومنین علی(ع) پرداخته است و ضمن نکوهش دنیامداری و غفلت، آنها را از مخالفت با فرامین الهی و پیروی از هوای نفس بر حذر داشته است. دیگر محورهای سخنان او به آیات دال بر ابتلا و آزمون الهی، صبرمداری، توحیدمداری، برجسته ساختن ابعاد هدایت الهی و سرانجام استناد به دلایل نقلی و عقلی برتری امیرمومنان حضرت علی(ع) اختصاص یافته است

The Study of Historical Indications of Ommol Khair’s Sermon Defending Successorship of Amir al Momenin (PBUH)

The study of women’s parts taken in various political and social domains of early Islam is considered as one of the necessities of research in order to understand the hidden angles in the events happened in this major historical era.The present article is to analyze the sermon presented by one of the Alawite believers namely Ommol Khair Bent al Horaish Ibn e Saraqeh in Safin battle relying on the descriptiveanalytical method. According to the findings of this research, Ommol Khair has taken advantage of Quranic verses to describe Muawiyah and those against Amir al Momenin (PBUH) and besides reproaching worldlymindedness and negligence, she has prevented them from disagreement with divine orders and obedience of selfwill.Her sermon is mainly specified to the verses regarding the divine experiment, patience, unity, foregrounding the dimensions of divine guidance and finally referring to the narrative and intellectual reasons of superiority of Amir al Momenin (PBUH)