|
|
|
|
تقدیرگرایی و رواداری؛ دو شبکه اعتقادی باورساز در عصر تکوین دولت عثمانی (804-716 ق)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
فلاح زاده احمد
|
|
منبع
|
تاريخ اسلام - 1398 - دوره : 20 - شماره : 80 - صفحه:139 -172
|
|
چکیده
|
منحنی قدرت در دولت عثمانی با بیش از شش سده حکومت در فرآیندی زمان بر و چند لایه، این سلسله را از امارتی ترکی به دولتی اسلامی تبدیل کرد. گسترش فتوحات عثمانی از آغاز کار عثمان (716 ق) تا پایان کار بایزید (804 ق) موضوع اصلی این پژوهش است. پرسش این مقاله، بررسی شبکه اعتقادی رفتاری یاری کننده عثمانی در عصر این فتوحات است که با بهره‌گیری از روش مطالعات نگره های اعتقادی و رفتار شناسی سیاسی به سامان می‌رسد. یافته ها نشان می دهند در مسیر فرآیند تبدیلی، ویژگی تقدیر گرایی و رواداری، مانند دو شبکه باورساز سیاسی اجتماعی، جایگاه ممتازی در فتوحات سریع عثمانی داشتند. هم‌چنین، سیاست تسامح دینی به ضمیمه اندیشه تقدیر گرایی مسیحیان شرقی، مقدمه ای بر فتح قلمروی بیزانس بود و رواداری عثمانی به عنوان گفتمان رفتاری این دولت سبب سرعت گسترش حکومت عثمانی شد.
|
|
کلیدواژه
|
رواداری، تقدیرگرایی، فتوحات عثمانی، الاهیات ارتدکسی، تکوین دولت
|
|
آدرس
|
حوزه علمیه قم, ایران. دانشگاه مذاهب اسلامی تهران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
ahram12772@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Fatalism and Tolerance; Two Belief Networks in time of Development of Othmani Government (716804 After Hijrah)
|
|
|
|
|
Authors
|
Fallahzadeh Ahmad
|
|
Abstract
|
The arrangement of authority in Othmani government with more than six centuries of governing in a long lasting and multidimensional process, changed this dynasty from a Turkish emirate to an Islamic government. The development of Othmani conquests from Othman (716 After Hijrah) to Bayezid (804 After Hijrah) is considered the main issue of this research. This article is to investigate the beliefbased and behavioral network supporting Othmani in time of these conquests by studying beliefbased approaches and political praxeology. The findings reveal that the two properties of fatalism and tolerance as two socialpolitical belief networks were of high standing positions in Othmani conquests. Moreover, the policy of religious toleration together with the Eastern christians’ fatalism were regarded as the introduction to the conqusest of Byzantine teritorry and othmani tolerance as the behavioral discourse of this government that led to the development of its government.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|