بررسی تطبیقی الگوی تاریخ نگاری قرآن کریم و منابع تاریخی منتخب )مغازی واقدی، طبقات ابن سعد، سیره ابن هشام و تاریخ طبری( در نحوه انعکاس آگاهی پیشین یهود از صفات پیامبر(ص)

قرآن کریم به آگاهی پیشین یهود از ویژگی­های پیامبر(ص) اشاره می‌کند و اقدامات یهود را ناشی از جهالت آنها نسبت به رسالت پیامبر(ص)نمی داند، بلکه به سبب کفر و نفاق آنها می‌داند. پس از قرآن، منابع تاریخی مانند المغازی محمد بن عمر واقدی (د. 207ه.ق)، السیره النبویه عبدالملک بن هشام الحمیرى (د. 218ه.ق)، الطبقات الکبرى محمد بن سعد بن منیع الهاشمی البصری (د.230ه.ق) و تاریخ الامم و الملوک ابو جعفر محمد بن جریر الطبری (د. 310ه.ق) به این موضوع اشاره می‌کنند. بررسی چگونگی بازتاب گزارش­های مربوط به آگاهی پیشین یهود از صفات و ویژگی­های پیامبر(ص)در قرآن کریم و منابع منتخب، مهم‌ترین هدف مقاله حاضر است که به شیوه­ مقایسه‌ای تحلیلی درصدد پاسخ به این پرسش است که وجوه تشابه و تفاوت گزارش‌های قرآن و منابع منتخب تاریخی از جهت نگرشی، پردازشی و نگارشی در رابطه با آگاهی پیشین یهود از صفات و ویژگی­های پیامبر(ص)چیست؟مقاله حاضر به این نتیجه رسیده است که در آیات مکی به‌صورت کلی به شناخت یهود از پیامبر(ص)اشاره می‌شود، اما در آیات مدنی شناخت یهود نسبت به پیامبر(ص) از طریق بیان صفات آن حضرت در تورات بیان می‌گردد. این درحالی است که منابع منتخب تاریخی ضمن پرداختن به حوادث و اتفاقات از تبیین و تحلیل علل و عوامل اصلی موضع گیری یهود غفلت می‌نمایند و این تفاوت در نگرش و در شیوه پردازش قابل ملاحظه است.

Comparative Analysis of the Model of Historiography of Holy Quran and the Selected Historical Sources (Almaqazi, Sireh Nabavi, Altabaqat al Kabir, Tarikh e Omam ol Moluk ) on the Reflection of Yahud from the Virtues of Prophet Mohammad (PBUH)

The Holy Quran refers to the knowledge of yahud from the virtues of Prophet Mohammad (PBUH) and considers their action not to be their ignorance towards the mission of the Prophet Mohammad but their blasphemy and disunion. In addition to the Holy Quran, the other sources such as “Almaqazi by Mohammad ibn e Omar e Vaqedi, 207 After Hijrah, Sireh Nabavi by Abdolmalek ibn e Hesham al Hamiri, 218 After Hijrah, Tabaqat al Kabir by Mohammad ibn e Saad ibn e al Hashemi al Basari, 230 After Hijrah, and Tarikh e Omam ol Moluk by Abu Ja’far Mohammad ibn e Jazir al Tabari, 310 After Hijrah” refer to this issue. The main purpose of this article is the study of the reflection of reports concerning the knowledge of yahud from the virtues of Prophet Mohammad in Holy Quran and the selected sources. Through the analytical and comparative method, it tries to answer the question in regard with the commonalities and differences of reports in Holy Quran and the selected historical sources in terms of viewing, processing and recording the knowledge of yahud from the virtues of Prophet Mohammad (PBUH). The present article concludes that in the meccan verses of Holy Quran, it is generally referred to the knowledge of yahud from the Prophet while in medinan verses; this issue is clarified by the statement of Prophet Mohammed’s virtues in Torah. However, the selected historical sources consider the events and disregard the statement and analysis of the main reasons of taking stand of yahud and this difference is considerable in their approaches and the methods of dealing with the issue.