بررسی ارتباط بین ترشح آنتی ژن گروههای خونی abo در بزاق و میزان شاخص پوسیدگی dmfs

مقدمه: ساختار آنتی‌ژنی یا قندی گروه‌های خون در مایعات بدن و سطح سلولها نقش مهمی در تنظیم باکتری‌های دهان دارند. بسیاری از کربوهیدرات‌های گروه خونی به عنوان گیرنده میکروارگانیسم‌ها عمل کرده و از این‌رو ترشح گروه خونی در مایعات یک حالت رقابتی با سلول‌های اپی‌تلیال حفره دهان برای چسبندگی به میکروب‌ها به وجود می‌آورد. هدف این مطالعه، تعیین ارتباط بین فتوتیپ ترشحی گروههای خونی و پوسیدگی دندانی بود. مواد و روش: این تحقیق به صورت مقطعی-توصیفی و بر روی 92 دانشجوی رشته دندانپزشکی، انجام شد. وضعیت ترشح آنتی‌ژن‌های گروه خونی در بزاق با استفاده از تست ممانعت از آگلوتیناسیون و نوع گروه خونی با استفاده از تست آگلوتیناسیون تعیین شد. در معاینه برای تشخیص پوسیدگی دندان از آینه و سوند و نور یونیت دندانپزشکی و کلیشه‌ی بایت وینگ به کار برده شد. جهت بررسی شیوع پوسیدگی از شاخص dmfs استفاده شد. یافته ها با استفاده از برنامهspss و با بکارگیری آزمون تی تجزیه و تحلیل شد.یافته‌ها: شاخص dmfs در افراد مترشحه در کل گروههای خونی 11/4 و در افراد غیر مترشحه 00/6 بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنی‌دار بود (001/0=p). به علاوه شاخص dmfs در دو گروه مترشحه و غیرمترشحه در گروه خونیo(024/0p=) و گروه خونی a (019/0= p) تفاوت داشت. اما شاخص dmfs در بین چهار گروه خونی تفاوت معنی‌داری‌ نداشت(28/0=p). بحث و نتیجه‌گیری: شیوع پوسیدگی در افراد مترشحه آنتی‌ژن‌های گروه خونی در بزاق کم‌تر از افراد غیرمترشحه بود. این مطالعه به شناخت افراد مستعد به پوسیدگی و در نتیجه انجام اقدامات پیشگیرانه بیشتر مانند معاینات دوره‌ای دندانپزشکی با فواصل کمتر کمک می‌کند.