تاثیر برنامه آموزشی بر سلامت عمومی مادران شیرخواران مبتلا به ناهنجاری مادرزادی قلب

مقدمه: مادران دارای شیرخوار مبتلا به ناهنجاری مادرزادی قلب افسردگی، اضطراب، علایم جسمی و ناامیدی را در طول زندگی تجربه می کنند که این امر می تواند سلامت عمومی مادر را تحت تاثیر منفی خود قرار دهد. ارایه برخی مداخلات آموزشی شاید بتواند در کاهش این مشکلات مفید واقع شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه آموزشی بر سلامت عمومی مادران شیرخواران مبتلا به ناهنجاری مادرزادی قلب انجام شد. مواد و روش‌ها: در این پژوهش ‌تجربی، 56 نفر از مادران شیرخواران مبتلا به ناهنجاری مادرزادی قلب شرکت کردند. مادران به طور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمون به مدت 4 هفته تحت آموزش قرار گرفت. از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ قبل، بلافاصله بعد از مداخله و 60 روز بعد از مداخله جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده‌ها با بکارگیری نرم افزار spss و آزمون کای‌اسکویر، تی مستقل و آزمون تکرای تحلیل شد. یافته‌ها: قبل از مداخله، میانگین سلامت عمومی مادران در گروه آزمون و کنترل به ترتیب 74/8±53/72 و 51/11±03/70 بود. نتایج مطالعه نشان داد که بعد از آموزش (0001/0 > pو01/5- =t) و دو ماه بعد از آموزش (0001/0 > p و96/3- =t) بین دو گروه از نظر سلامت عمومی مادران تفاوت معنی‌داری وجود داشت. نتایج گویای این بود که در سه بار انداز‌گیری بین دو گروه از نظر سلامت عمومی و ابعاد آن از جمله علایم روان تنی، اضطراب و اختلال در عملکرد اجتماعی در مادران تفاوت معنی‌داری وجود داشت(05/0 > p). بحث و نتیجهگیری: مطالعه حاضر نشان داد که برنامه آموزشی می تواند در ارتقا سلامت عمومی و کاهش علایم روان تنی، اضطراب و اختلال در عملکرد اجتماعی در مادران شیرخواران مبتلا به ناهنجاری مادرزادی قلب موثر بود. لذا ارایه برنامه آموزشی توسط پرستاران برای ارتقای سلامت عمومی مادر و به تبع سلامت کودک پیشنهاد می گردد.