بررسی توانایی یک محیط حد واسط جدید در حفظ حیات سلولهای لیگامان پریودنتال

مقدمه: (بیرون افتادن) دندان به معنای جابجایی کامل دندان از حفره دندانی است که باعث آسیب به ساختارهای لیگامان پریودونتال، سمان، استخوان آلویول، لثه و پالپ دندان می‌شود. با توجه به این که شیر یک محیط ایده‌آل برای زنده نگه داشتن سلول‌ها در مدت زمان کوتاه می باشد، هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان زنده ماندن سلول‌های لیگامان پریودونتال در محیط ترکیبی شیر و داروی گیاهی سیمفیتوم در مدت زمان طولانی (24 ساعت) و مقایسه‌ی آن با محیط‌های استاندارد بود. مواد و روش: سلول‌های لیگامان پریودونتال در محیط کشت dmem (dulbecco’s modified eagle medium) در پلیت 96-wellکشت داده شد و تا زمان اتصال سلول‌ها به پلیت، در ?37 انکوبه شد. بعد از آن محیط کشت dmem را برداشته و به هر well، به میزان 100 میکرو لیتر از محیط‌های شیر مدت‌دار میهن، شیر معمولی آپادا، hank’s balanced salt solution (hbss)و محیط ترکیبی (سیمفیتوم + شیر مدت‌دار میهن) اضافه شد.(dmem) به عنوان محیط کنترل مثبت و محیط خشک به عنوان محیط کنترل منفی در نظر گرفته شد. سپس پلیت‌ها به مدت 1 و 3و6 و 24 ساعت در انکوباتور °37 قرار داده شد. زنده ماندن سلول‌ها با استفاده از روش mtt(thiazolyl blue tetrazolium bromide) ارزیابی شد. نتایج مطالعه با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری, post hoc (lsd) one-way anova بررسی شد. یافته‌ها: بعد از گذشت 24 ساعت میزان بقای سلول‌ها در محیط ترکیبی به صورت معنی‌داری نسبت به محیط شیر معمولی آپادا بیشتر بود(03/0= p). علاوه بر این، نتایج آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که بعد از گذشت 24 ساعت میانگین زنده ماندن سلول‌های pdl در محیط ترکیبی بیشتر از hbss بود. بعد از گذ شت 24ساعت میزان سلول‌های زنده در محیط ترکیبی 135% بود، در حالی که در محیط شیر بلند مدت میهن 35% و در محیط hbss 64% سلول‌ها زنده ماندند. بحث و نتیجهگیری: بر طبق نتایج مطالعه ی حاضر محیط ترکیبی(سیمفیتوم +شیر مدت دار میهن) را می‌توان به عنوان یک محیط حد واسط قابل مقایسه با محیط hbss در نظر گرفت. این محیط نه تنها توانایی نگهداری میزان سلول‌های بیشتری بعداز گذشت 24 ساعت نسبت به محیط hbss دارد، بلکه نسبت به این محلول تجاری پرهزینه به راحتی در دسترس و قابل استفاده می‌باشد.