الگوی توسعه مدیریت آموزش عالی در دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران در دوران همه‌گیری کووید-19

مقدمه: این مطالعه با هدف تدوین مدلی برای توسعه مدیریت آموزش عالی در مراکز آموزشی وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران در دوران همه‌گیری کووید-19 انجام شد. روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه ترکیبی بود که در سال 1400 و با تعداد 242 نفر از روسای دانشگاه، معاونان دانشگاه و مدیران گروه‌های آموزشی در دانشگاه علوم پزشکی کشور که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند، پیگیری شد. در بخش کیفیِ مطالعه از نظرات خبرگان و متخصصین و اعضای هیئت‌علمی مدیریت آموزش عالی در علوم پزشکی استفاده شد و روش گردآوری داده‌ها، مصاحبه بود. ابزار گردآوری تحقیق شامل یک پرسشنامه تدوین‌شده از محقق شامل دو بخش ویژگی‌های فردی و بررسی اهمیت شاخص‌های مدیریت آموزش عالی با توجه به شاخص‌ها، ابعاد و مولفه‌های شناسایی‌شده در بخش کیفی و مرور ادبیات بود. این پرسشنامه شامل 60 گویه است که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 0.79 و روایی محتوایی آن 0.49 بوده است. داده‌های کیفی با تحلیل عاملی و پس از تعیین ابعاد و مولفه‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss maxqda 2023 و lisrel 2022 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج بخش کیفی شامل توسعه فناوری، گسترش آموزش مجازی، افزایش کیفیت یادگیری، کارایی سیستم آموزشی، گسترش تحقیقات و دسترسی به منابع علمی، گسترش روابط بین‌الملل، بهینه‌سازی سرمایه، انعطاف‌پذیری آموزش، نظارت و ارزشیابی بود. مقدار عددی (kaiser-meyer-olkin measure of sampling) kmo بیش از 0.7 به ‌دست ‌آمد که این مقدار برای انجام تحلیل عاملی اکتشافی مناسب بود. تاثیرگذارترین ابعاد شامل توسعه علمی محتوای آموزشی، استفاده از فناوری در توانمندسازی، تبیین نظام آموزشی و نظارت و ارزشیابی آموزشی بود. نتیجه‌گیری: تبیین نظام آموزشی، نظارت و ارزیابی مدیریت آموزش عالی از مولفه‌های لازم برای توانمندسازی دانشجویان است.

the development model of higher education management in iranian universities of medical sciences during the covid-19 pandemic

introduction: this study aimed to develop a model for developing higher education management in educational centers affiliated with iranian universities of medical sciences during the covid-19 pandemic.methods: this is an applied-descriptive survey with a mixed-method approach. two hundred forty-two people were selected with cluster random sampling. the data collection tool was a researcher-made questionnaire with two parts: the personal characteristics and the examination of the importance of higher education management indicators according to the indicators, dimensions, and components identified in the qualitative section and literature review. this questionnaire consists of 60 items, demonstrating a reliability coefficient 0.79, as assessed by cronbach’s alpha. in terms of content validity, it achieved a score of 0.49. after determining the dimensions and components with spss maxqda 2023 and lisrel 2022, qualitative data were analyzed with factor analysis.results: the qualitative part includes the technology development, the expansion of virtual education, increasing the learning quality, the efficiency of the educational system, the expansion of research and access to scientific resources, the expansion of international relations, capital optimization, the flexibility of education, monitoring, and evaluation. the kmo (kaiser-meyer-olkin measure of sampling) measure yielded a value greater than 0.7, indicating that the dataset is suitable for exploratory factor analysis. the most influential dimensions were the scientific development of educational content (β=0.770), the use of technology in empowerment (β=0.560), the explanation of the educational system (β=0.550), and educational monitoring and evaluation (β = 0.330).conclusion: explaining the educational system, monitoring, and evaluating higher education management were necessary to empower students.