اثربخشی مداخله مددکاری اجتماعی گروهی بر کاهش ناامیدی و تعدیل عواطف منفی بیماران سرطانی

مقدمه: درمان‌های طولانی و سطح بالای تنش در بیماری سرطان، تاثیر منفی طولانی‌مدتی بر سلامت روان مبتلایان به آن دارد و سبب بروز مشکلات روان‌شناختی همچون افزایش نگرانی، ناامیدی و عواطف منفی می‌شود. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله مددکاری اجتماعی گروهی بر کاهش نگرانی، ناامیدی و تعدیل عواطف منفی بیماران سرطانی صورت گرفت.روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود و در آن 30 نفر از بیماران سرطانی بیمارستان ایران‌مهر بیرجند در سال 1400 به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. روش اجرای مداخله مددکاری اجتماعی گروهی، به‌صورت آموزش در طی 8 جلسه برای گروه آزمایش بود و گروه کنترل آموزشی را دریافت نکردند. ابزار گردآوری داده‌ها مقیاس عاطفه مثبت و عاطفه منفی واتسن، کلارک و تلگن (1988) و مقیاس ناامیدی بک و همکاران (1985) بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس تک و چند متغیره استفاده شد.یافته‌ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که تفاوت مشاهده‌شده بین میانگین‌های نمرات ناامیدی و عواطف منفی شرکت‌کنندگان گروه آزمایش – کنترل برحسب عضویت گروهی در مرحله پس‌آزمون با 95 درصد اطمینان معنی‌دار (p<0.05) بود و میزان تاثیر مداخله مددکاری اجتماعی گروهی برای متغیر ناامیدی 0.29 و عواطف منفی 0.50 بوده است.نتیجه‌گیری: برای کاهش مشکلات روان‌شناختی بیماران سرطانی می‌توان از مداخله مددکاری اجتماعی گروهی بهره گرفت.

the effectiveness of group social work intervention on reducing frustration and moderating negative emotions of cancer patients

introduction: long-term treatments and high levels of tension in cancer have a long-term negative effect on the patients’ mental health and cause psychological problems such as increased worry, despair, and negative emotions. in this regard, the present research was conducted to investigate the effectiveness of group social work intervention in reducing worry and frustration and moderating cancer patients’ negative emotions.method: this research was a semi-experimental pre-test-post-test study with a control group, and 30 patients with cancer at birjand, iran, were randomly selected and assigned to two experimental (n=15) and control groups (n=15) using convenience sampling. in this procedure, the experimental group received group social work intervention training during eight sessions, but the control group did not receive any training. the data collection instruments were watson, clark, and telgen’s (1988) positive and negative affect scale and beck et al.’s (1985) frustration scale. univariate and multivariate analyses of covariance were used to analyze the data.results: the results of data analysis showed that the observed difference between the mean scores of frustration and negative emotions of the participants of the experimental-control groups according to the group membership in the post-test phase was significant with 95% confidence (p<0.05) and the effect of group social work intervention was 0.29 and 0.50 for the frustration and negative emotions, respectivelyconclusion: group social work intervention should be used to reduce the psychological problems of patients with cancer.