اثربخشی آموزش فراشناخت مبتنی بر رویکرد موریتز بر سطح قند خون ناشتا و دشواری تنظیم هیجان مبتلایان به دیابت نوع دو

مقدمه: دیابت بیماری مزمن و شایع غده درون ریز است که مبتلایان را در ﻣﻌﺮض ﺗﺮس از ﮐﺎﻫﺶ ﻗﻨﺪﺧﻮن و مشکلاتی در تنظیم‌هیجان قرار می‌دهد؛ لذا با توجه به اثرات منفی این دوعامل در روند کنترل و درمان دیابت، ارائه مداخلات روان‌شناختی احساس می‌شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش فراشناخت مبتنی بر رویکرد موریتز بر سطح قند خون ناشتا و دشواری تنظیم‌هیجان مبتلایان به دیابت نوع دو انجام شد.روش‌ها: روش پژوهش از نوع پیش آزمونپس آزمون با گروه کنترل بود. از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 به صورت دردسترس 50 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (25 نفر) و کنترل (25 نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (2004، ders) و آزمایش خون بود. پس از اجرای پیش‌آزمون، گروه آزمایش جلسات آموزش فراشناخت مبتنی بر رویکرد موریتز به مدت 8 جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای هفتگی را دریافت نمودند و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. داده ها از طریق تحلیل واریانس با اندازه‌های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل گردید.یافته‌ها: با تعدیل نمرات پیش آزمون، بین گروه‌ آزمایش و کنترل در متغیر قندخون ناشتا، و راهبردهای تنظیم‌هیجان شامل عدم پذیرش پاسخ‌های هیجانی، دشواری در انجام رفتار هدفمند، دشواری در کنترل‌تکانه، دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم‌هیجانی، عدم وضوح هیجانی در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (0.001>p). نتیجه گیری: می‌توان از آموزش فراشناخت مبتنی بر رویکرد موریتز در جهت کاهش سطح قندخون ناشتا و دشواری تنظیم‌هیجان مبتلایان به دیابت استفاده نمود.

The Effectiveness of MoritzBased Metacognitive Training on Fasting Blood Sugar Levels and Difficulty of Regulating Emotion in Patients with Type 2 Diabetes

Introduction: Diabetes is a chronic and common disease of the endocrine glands that puts patients at risk for emotional disorders, so given the negative effects of these two structures on the process of controlling and treating diabetes, psychological interventions seem necessary. Therefore, the authors conducted the present study to evaluate the effectiveness of Moritzbased metacognitive training on fasting blood sugar levels and the difficulty of regulating the excitement of patients with type 2 diabetes.Methods: The research method was pretestposttest with a control group. Of the women with type 2 diabetes, 50 women with type 2 diabetes were assigned to two experimental (25) and control (25) groups based on convenience sampling. Research instruments included difficulty scaling (2004, DERS) and blood tests. After conducting the pretest, the Moritzbased metacognitive training sessions group received eight 90minute weekly sessions, and the control group was placed on the waiting list. Data were analyzed by repeated measurement of variance and Bonferroni followup test.Results: By adjusting the pretest scores, there was a significant difference (p<0.001) between the experimental and control groups in the fasting blood sugar variable, and emotion regulation strategies including not accepting emotional responses, difficulty in conducting purposeful behavior, limited access to emotional regulation strategies, and lack of emotional clarity in the posttest stage.Conclusion: Moritzbased metacognitive training can be used to reduce fasting blood sugar levels and the difficulty of regulating the excitement of people with diabetes.