میزان اضطراب و عوامل موثر بر آن در پرستاران مراقبت‌کننده از بیماران مبتلا به کووید 19 در کشور ایران

مقدمه: این روزها بحث بیماری کووید 19 موجی از نگرانی و ترس را در عموم مردم به ویژه پرستاران ایجاد کرده است. پرستاران گروه بزرگی از کادر درمان را شامل می شوند که اگر از سلامت روانی و جسمی مناسبی برخوردار نباشند قادر نخواهند بود مراقبت مطلوبی را به عمل آورند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اضطراب و عوامل موثر بر آن در پرستاران مراقبت کننده از بیماران مبتلا به کووید 19 در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز و یزد طراحی شد. روش ها: این مطالعه توصیفی در سال 1399 به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای چند مرحله ای انجام گردید. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد اسپیل برگر جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین نمره اضطراب آشکار و پنهان در پرستاران شهر شیراز به ترتیب 10.59±51.71  و 8.88± 44.28 و برای پرستاران شهر یزد به ترتیب 12.43±47.47 و 10.70±44.28 مشخص گردید. بر اساس نتایج مدل رگرسیون خطی عوامل تاثیرگذار بر اضطراب آشکار شامل: شهر محل خدمت، وضعیت تاهل، سن و تماس با بیمار مبتلا به کووید 19 به مدت حداقل 15 روز  و عوامل تاثیر گذار بر اضطراب پنهان شامل: وضعیت تاهل و تماس با بیمار مبتلا به کووید 19 به مدت حداقل 15 روز بوده است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، اهمیت حرفه پرستاری در چنین بحران ایجاد شده ای، لازم است مدیران در جهت افزایش سلامت روان این قشر از جامعه برنامه ریزی هایی را به عمل آورند.

The Rate of Anxiety and its Influential Factors among Nurses Caring for COVID19 Patients at Hospitals in Iran

Introduction: Nowadays, the issue of the COVID19 disease has created a wave of worry and fear among the general public, especially nurses. Nurses include a large group of treatment staff who will not be able to act an optimal care if they do not possess an appropriate mental and physical health. The present research was planned to determine the rate of anxiety and its effective factors among nurses caring for COVD19 patients at hospitals affiliated with Universities of Medical Sciences of Shiraz and Yazd. Methods: This descriptive study was carried out in the year 2020 using multistage stratified random sampling method. Data were collected and analyzed using demographic and Spielberger standard questionnaire. Results: The mean score of overt and covert anxiety among nurses of Shiraz was 51.71±10.59 and 44.28±8.88, and among Yazdi nurses, it was 47.47±12.43 and 44.28±10.70, respectively. According to the results of the linear regression model, the effective factors on overt anxiety consisted of the place of service, marriage status, age, and nurses’ contact with the COVID19 patients for a period of minimum 15 days. The effective factors on covert anxiety consisted of marriage status and nurses’ contact with the COVID19 patients for a period of minimum 15 days. Conclusion: Considering the results of the present study and the importance of nursing profession in such created crisis, it is necessary to develop some programs in order to increase the mental health of such personnel.