پیش‌بینی اقتدارگرایی در مددجویان زندان بر اساس ساختار تربیتی خانواده: مطالعه موردی در شیراز

مقدمه: یکی از گرایش‌های قوی در انسان، «اقتدارگرایی» یا «قدرت‌طلبی» است که از نخستین سال‌های زندگی در انسان ظهور می‌کند و به‌اندازه‌ای که زمینه قدرت‌نمایی برای فرد فراهم باشد، این گرایش در او فعال می‌شود و اعمال و رفتارش را جهت می‌دهد. هدف این مطالعه تعیین اقتدارگرایی در مددجویان زندان می‌باشد. مواد و روش: این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی و از نوع همبستگی می‌باشد که در زندان مرکزی شیراز انجام شد. جامعه مورد مطالعه تمام زندانیان شهر شیراز بوده که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده تعداد 374 نفر وارد مطالعه شدند. در این مطالعه از پرسشنامه استاندارد اقتدارگرایی و شیوه فرزند پروری با 82 سوال استفاده گردید. پایایی پرسشنامه اقتدارگرایی بر اساس آلفای کرون باخ 86% و پرسشنامه والدین با آلفای کرون باخ 82% به دست آمد. جهت تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss و آزمون‌های ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده گردید. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین ساختار خانواده در تربیت فرزندان (مددجویان) با میزان اقتدارگرایی آنان رابطه مثبت معنی‌داری وجود دارد (p<0.01). به این صورت که هرقدر ساختار تربیتی خانواده منفی‌تر باشد به احتمال 1 صدم خطا، افراد اقتدارگرایی بیشتری خواهند داشت. هرچند ساختار مثبت‌گرا می‌تواند منجر به کاهش اقتدارگرایی فرزندان شود اما ساختار منفی گرایی خانواده در تربیت به صورت مستقیم می‌تواند میزان اقتدارگرایی مددجویان را پیش‌بینی کند (p<0.01 و0.20=beta). بین ساختار خانواده طرد کننده و اقتدارگرایی با (0.233=r ،p<0.01)، خانواده‌های پر هرج‌ومرج و اقتدارگرایی با (0.167=r ، p<0.05 ) و همچنین خانواده‌های اجبار کننده و اقتدارگرایی با (0/146 =p<0.05،r) رابطه معنی‌داری وجود دارد. هرچند ساختار مثبت‌گرا می‌تواند منجر به کاهش اقتدارگرایی فرزندان شود اما ابعاد ساختار منفی گرای خانواده در تربیت شامل خانواده‌های طرد کننده (p<0.01 و 0.1820=beta) و پر هرج‌ومرج با (p<0.01 و 0.1790=beta) به ترتیب و به صورت مستقیم می‌تواند میزان اقتدارگرایی مددجویان را پیش‌بینی کند. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد ساختار تربیتی خانواده بر میزان قلدری و اقتدارگرایی فرزندان موثر می‌باشد و ساختار خانواده منفی گرایی بر رفتار اقتدارگرایی اثر مستقیم داشته و علاوه براین خانواده‌هایی با نظام طرد کنندگی و یا اجبار نیز با درصد بیشتری از رفتار اقتدارگرایی فرزندانشان روبرو خواهند شد و این امر موید تاثیر خانواده و تربیت خانوادگی بر رفتار آینده فرزندان و سلامت روانی جامعه می‌باشد.

Predicting Authoritarianism in Prison Psychologists based on Family Educational Structure: Case Study in Shiraz

Introduction: One of the strongest tendencies in human beings is authoritarianism or powerseeking, which emerges from the first years of human life in a child and it is activated to the extent that one can expose power and it directs their deeds and behavior. The purpose of this study is to determine authoritarianism in prison psychologists. Materials and Methods: This descriptive correlation study was performed by simple random sampling in Shiraz Central Prison. The research population was all the prisoners in Shiraz, 374 of whom were selected through simple random sampling, The information was collected through a questionnaire including authoritarianism and parenting style questionnaire which was measured with 82 questions. The reliability of the authoritarianism questionnaire was 86% and that of the parental questionnaire was 82%, both of which were measured by Chronbach’s alpha. SPSS, correlation coefficient, and regression analysis were used for data analysis. Results: The findings showed that there is a significant positive correlation between family structure in parenting (for prison psychologists) and their authoritarianism (p = <0.01) in a way that the more negative the value of family educational structure (considering the probability of 0.01% error), the more authoritarianism people have.  Although positive constructs can reduce children’s authoritarianism, negative parenting in raising children can directly predict the prison psychologists’ authoritarianism (P < 0.01 and Beta = 0.20). There is a significant correlation between the structure of exclusionary families and authoritarianism with r = 0.223 and p < 0.01, between chaotic families and authoritarianism with r = 0.167 and p < 0.05, and between coercive families and authoritarianism with r = 0.146 and p < 0.05.  Although positive constructs can lead to a decline in children’s authoritarianism, the dimensions of negative constructs of family structure in education including  exclusionary families (P Conclusion: The results show that family educational structure is effective on children’s bullying and authoritarianism and that negative parenting has a direct effect on authoritarian behavior. In addition, families with exclusion or coercion constructs have a higher percentage of authoritarian behavior of their children. This confirms the impact of family and family education on children’s future behavior and on society’s mental health.