بهزیستی معنوی مراقبان بیماران مبتلا به استروک و عوامل موثر بر آن

مقدمه: مشکلات بیماران مبتلا به استروک، مراقبان را با چالش هایی مواجهه می کند. شناسایی میزان بهزیستی معنوی به عنوان عامل تعدیل گر سازگاری با این چالش ها مهم است. هدف از انجام این مطالعه بررسی بهزیستی معنوی در مراقبان بیماران مبتلا به استروک و شناسایی عوامل موثر بر آن بود. مواد و روش: مطالعه حاضر به صورت مقطعی انجام شد. 122 مراقب بیمار مبتلا به استروک به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. از پرسشنامه بهزیستی معنوی پولوتزین و الیسون استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس و آزمون تی تست، آنوا و رگرسیون خطی تحلیل شد. یافته ها: میانگین بهزیستی معنوی 85.29 با انحراف معیار 13.89 بود. بهزیستی معنوی مراقبان در سطح متوسط بود. بین بهزیستی معنوی مراقب و سن و سطح تحصیلات بیمار ارتباط وجود داشت. بین توانایی انجام کار و چگونگی راه رفتن بیمار با بهزیستی معنوی مراقب ارتباط وجود داشت و بیمارانی که اصلاً توانایی انجام کار شخصی را نداشتند و اصلاً نمی توانستند راه بروند، مراقب آنها از بهزیستی معنوی بالاتری برخوردار بود. نتایج آزمون رگرسیون خطی نشان داد بین بهزیستی معنوی با چگونگی راه رفتن (ß=0.27, t=3.22, p=0.002) و سطح تحصیلات بیمار (ß=-0.22, t=-2.59, p=0.01). ارتباط وجود داشت. بحث و نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که بهزیستی معنوی مراقبان بیماران مبتلا به استروک در حد متوسط است. به علاوه سطح تحصیلات، سن، چگونگی راه رفتن و توانایی انجام کار شخصی بیماران از عواملی است که با بهزیستی معنوی در ارتباط است. ناتوانی بیمار در راه رفتن و انجام فعالیت شخصی از عواملی بود که بهزیستی معنوی مراقب به آن ها مرتبط بود. لذا مراقبان در مواقع ناتوانی بیمار در تحرک و بروز فلجی سعی می کنند که بهزیستی معنوی خود را بالا ببرند.

Spiritual Wellbeing in Caregivers of Stroke Patients and its Effective Factors

Introduction: The stroke patients’ problems can lead to caregiver’s challenges. Therefore, it is important to identify caregiver’s spiritual wellbeing as a moderating factor in adapting to these challenges. The aim of this study was to determine the spiritual wellbeing of caregivers of stroke patients and to identify the factors affecting it. Methods: This was a crosssectional study. One hundred and twenty two stroke patient caregivers were selected through convenience sampling. The Palutzian & Ellison Spiritual Wellbeing scale was used. Data were analyzed by SPSS software using ttest, ANOVA and Linear Regression analysis.  Results: The mean score of spiritual wellbeing was 85.29 (SD=13.89). The spiritual wellbeing of caregivers was in moderate level, and the results showed the link between caregivers’ spiritual wellbeing and the patients’ age and education level. Caregivers’ spiritual wellbeing was associated with the patients’ ability to do personal activities and the way patient walked. In the case of those patients who were not able to do their personal activities, and who could not walk at all, their caregivers had higher mean score of spiritual wellbeing. The results of Linear Regression analysis showed an association between spiritual wellbeing and the patient’s walking ability (b=0.27, t=3.22, p=0.002) and their education level (b=0.22, t=2.59, p=0.01). Conclusion: The findings showed that the caregivers’ spiritual wellbeing was in moderate level. In addition, levels of education, age, the patient walking ability, and the ability to do personal activities were the factors associated with caregiver’s spiritual wellbeing. The patient’s inability to walk and to perform personal activities were the factors that were associated to the caregiver spiritual wellbeing. Therefore, caregivers should try to increase their spiritual wellbeing when their patients are unable to move and have paralysis.