آموزش و یادگیری هندسه: معرفی نظریه فن‌هیلی

از میان شاخه‌های ریاضیاتِ مورد مطالعه در دوران مدرسه، هندسه با گستره وسیع‌تری از بدفهمی‌ها و مشکلات یادگیری، روبه‌روست و یادگیری آن، تنها زمانی رخ می‌دهد که با درکی عمیق آمیخته باشد. نظریه فن‌هیلی یکی از نظریه‌های در خور توجه در قلمرو هندسه است که ایده دسته‌بندی سطوح درک و تفکر هندسی را مطرح ساخته، چارچوبی برای سنجش سطح تفکر هندسی فرد به دست می‌دهد. هدف مقاله حاضر، که به صورت مروری و به روش کتابخانه‌ای انجام شده است، تلاشی در جهت آگاه‌سازی بیشتر جامعه معلمان و آموزشگران ریاضی از وجود این نظریه می‌باشد. آشنایی با این نظریه و به خصوص آگاهی از این امر که این نظریه، رساله دکترای دو معلم هندسه بوده است که در کلاس‌های هندسه خود، با مشکلاتی مواجه بوده‌اند که بسیار شبیه مشکلاتی است که معلمان ریاضی کشور ما در کلاس خود با آن روبه‌رو بوده و هستند، الهام‌بخشِ گزینشِ این نظریه بوده است. این نظریه اگر پاسخ همه پرسش‌های معلمان علاقمندی را که به آموزش ریاضیات و هندسه مشغول هستند، ندهد، دست کم به طیف گسترده‌ای از ‎«چراها»‎ و ‎«‎چگونه‌ها»ی آموزش و یادگیری هندسه، پاسخ می‌دهد. گواه این مطلب، شمار بسیارِ پژوهش‌های جهانیِ صورت گرفته درباره این نظریه است که خود می‌تواند به نوعی، موید در خور توجه بودن و ارزشمندی این نظریه باشد. از این‌رو، نظریه فن‌هیلی شایستگی پژوهش و بررسی بیشتر را داراست.