شناسایی پروتئین ‌های پاسخ ‌دهنده به تنش خشکی در ژنوتیپ حساس نخود (cicer arietinum l.)

گیاهان قادرند در پاسخ به تنش های محیطی مکانیسم های سازگاری خود را فعال کنند و با تغییر در بیان ژن هایشان به عوامل محیطی پاسخ دهند. تنش خشکی مهم ترین تنش غیر زنده در کشاورزی محسوب میگردد. در همین راستا از تکنیک پروتئومیکس به منظور شناسایی پروتئین های پاسخ دهنده به تنش خشکی استفاده گردید. جهت انتخاب ژنوتیپ حساس به تنش رطوبتی، تعداد 64 ژنوتیپ گیاه نخود در قالب طرح التیس ساده 8×8 در ایستگاه سرارود و سپس در گلخانه پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی در سه سطح نرمال، تنش متوسط و تنش شدید در مرحله غلاف دهی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت ژنوتیپ sar 80 ji 09 k12-8 به عنوان ژنوتیپ حساس به تنش رطوبتی انتخاب گردید. سپس ارزیابی های الزم از نظر پروتئوم های القاء شده برگ تحت شرایط تنش های رطوبتی در آزمایشگاه به عمل آمد. برای مطالعه و شناسایی پروتئین های مرتبط با تنش خشکی، پروتئین کل براساس روش tcaاستون از برگ استخراج و در بعد اول به وسیله ژل های ipg با شیب پی اچ 7-4 و در بعد دوم بوسیله ژل های اکریل آمید با غظت 5/12 درصد جداسازی شدند. به همین منظور در ژنوتیپ حساس از مقدار درصد حجمی هر لکه به عنوان یک مقدار استاندارد شده استفاده شد. لکه های پروتئینی موجود در ژل ها پس از اسکن شدن، با استفاده از نرم افزار image master 2d platinum of melanie 6.0 مورد شناسایی قرار گرفتند. نتایج حاصل از آنالیز ژل های دو بعدی و پروتئین های شناسایی شده از ژنوتیپ حساس به خشکی نشان داد که الگوی پروتئوم برگی در شرایط تنش رطوبتی به طور وسیعی تغییر نموده است. در ژنوتیپ حساس تعداد 212 لکه به صورت تکرار پذیر شناسایی شد. تعداد 10 لکه با استفاده از طیف سنج جرمی maldi-tof-tof شناسایی شدند که در چرخه های زیستی بر اساس پاسخ به تنش خشکی در گروه های مختلف تقسیم بندی شدند.