ارزیابی سازگاری و پایداری عملکرد میوه در لاین‌های گزینش‌شده از توده‌های بومی بادمجان میناب

بادمجان در ایران دارای تنوع ژنتیکی زیادی است و توده‌های بومی بسیاری از این گیاه در ایران وجود دارند. جهت انجام آزمایش‌های سازگاری و پایداری پنج توده بومی بادمجان میناب از مناطق عمده تولید این محصول جمع‌آوری و تحت برنامه اصلاحی گزینش لاین‌های خالص قرار گرفتند که در نتیجه 15 لاین برتر بادمجان از این توده‌ها انتخاب شدند. پانزده ژنوتیپ بادمجان به‌همراه دو توده مادری برتر (جمعاً 17 ژنوتیپ) به‌مدت 2 سال و در 3 منطقه کشور شامل میناب، کرج و جیرفت مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمایش در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی و در 3 تکرار انجام شد. در نهایت عملکرد کل در دو سال متوالی اندازه‌گیری و در پایان تجزیه‌ مرکب داده‌ها صورت گرفت و با بررسی پایداری ژنوتیپ‌ها به روش های ammi و gge biplot بهترین لاین(ها) برای اقلیم‌های مختلف معرفی شدند. بر اساس نتایج مقایسه میانگین عملکرد ژنوتیپ‌های مورد بررسی در هر منطقه از میانگین دو سال آزمایش، ژنوتیپ ghe12 در منطقه میناب، ژنوتیپ sa13 در منطقه جیرفت و ژنوتیپ‌های am4، sa15 و sa5 در منطقه کرج از عملکرد قابل قبولی نسبت به بقیه ژنوتیپ‌ها برخوردار بودند. با این‌حال بر اساس نتایج تجزیه سازگاری و پایداری عمومی، دو ژنوتیپ y7 و sa20 با داشتن کمترین میزان اثر متقابل، پایدارترین ژنوتیپ‌ها شناخته شدند. در نهایت بر اساس نتایج سازگاری و پایداری خصوصی، ژنوتیپ ‌y برای منطقه میناب، ژنوتیپ sa13 برای منطقه جیرفت و ژنوتیپ ‌am4 برای منطقه کرج قابل توصیه هستند.

evaluation of stability and adaptability in the selected lines of some iranian eggplant (solanum melongena l.) by ammi and gge biplot methods

eggplant (solanum melongena l.) has a high genetic variation in iran and there are many landraces of this crop in iran. in the present study, 15 superior genotypes of eggplant which were selected from minab landraces accompanying two superior mother landraces (totally 17 lines) were studied for two successive years in three regions of iran including minab, karaj and jiroft. the experiment was conducted in randomized complete block design with three replications. finally, total yield of both years was measured and the combined analysis was done and the best line(s) for different climates were introduced using evaluation the stability of the lines via ammi and gge biplot procedures. based on the results of means comparison of yield in the studied lines in each region from average of two years, ghe12 line in minab region, sa13 line in jiroft region and am4, sa15 and sa5 lines in karaj region have higher fruit yield than the other lines. based on the results of yield comparison of the examined genotypes in each region from the average of two years of testing, ghe12 genotype in minab region, sa13 genotype in jiroft region and am4, sa15 and sa5 genotypes in karaj region had acceptable yield compared to other genotypes. however, according to the results of special adaptability and stability analysis, y genotype for minab region, sa13 genotype for jiroft region and am4 genotype for karaj region are recommended