ارزیابی تنوع ژنتیکی در بین نمونه‌های مختلف گیاه استبرق با نشانگرهای مولکولی issr

مطالعه حاضر جهت طبقه‌بندی و بررسی تنوع ژنتیکی بین نمونه ‌های استبرق مناطق مختلف استان کرمان با استفاده از نشانگرهای issr انجام شد. در مجموع dna مربوط به 14 نمونه گیاهی با 9 آغازگر issr با استفاده از واکنش pcr تکثیر شد و الگوی باندی آن‌ها به‌دست آمد. آغازگرهای مورد استفاده چندشکلی قابل‌قبولی (35.93) را نشان دادند به‌نحوی‌که حداقل و حداکثر شاخص اطلاعات چندشکل آغازگرهای به‌کار رفته در این مطالعه به‌ترتیب 0.11 برای آغازگر issr9 و 0.41 برای آغازگرهای issr3 و issr8 بود. میزان شباهت ژنتیکی بر اساس شاخص نی از 0.405 تا 0.745 به‌دست آمد و کم‌ترین شباهت ژنتیکی بین نمونه‌های جیرفت 3 و دوساری 2 و بیشترین شباهت ژنتیکی بین نمونه‌های جیرفت 1 و جیرفت 2 بود. با استفاده از تجزیه خوشه‌ای به‌روش upgma، نمونه‌ها در چهار گروه قرار گرفتند که گروه‌های دوم و سوم نمونه‌های بیشتری را در خود جای دادند. از نظر نزدیکی ژنتیکی نیز دو نمونه جیرفت 1 و جیرفت 2 که در یک خوشه قرار داشتند، نزدیک‌تر بودند. همچنین نمونه‌های جمع‌آوری شده از عنبرآباد نسبت به سایر نمونه‌ها در فاصله ژنتیکی دورتری قرار داشت. تجزیه به مختصات اصلی نیز نشان داد مولفه‌های اول و دوم 67 درصد از تنوع به‌دست آمده را توجیه می‌کنند. به‌طور کلی نشانگرهای issr برای طبقه‌بندی نمونه‌های استبرق مفید بود و با توجه به اطلاعات به‌دست آمده مبنی بر وجود تنوع ژنتیکی در بین نمونه‌های استبرق استان کرمان، از این تنوع می‌توان در آینده در به‌نژادی و تولید استبرق زراعی بهره جست.

Assessment of Genetic Diversity between Different Accessions of Calotropis Procera with ISSR Molecular Markers

The present study was performed to classify and study genetic diversity between Calotropis procera accessions from different regions of Kerman province (Iran) using ISSR markers. In total, DNA from 14 plant samples with nine ISSR primers was amplified by PCR and their banding pattern was obtained. The primers showed acceptable polymorphism (35.93) and minimum and maximum polymorphic information content (PIC) of primers in this study were 0.11 for ISSR9 primer and 0.41 for ISSR3 and ISSR8 primers, respectively. Genetic similarity based on Nei index was varied from 0.405 to 0.745 and the lowest genetic similarity was found between J3 (Related to Jiroft) and D2 (Related to Dosari) and the highest genetic similarity was found between J1 and J2 (both of them for Jiroft). By using UPGMA cluster analysis, samples divided into four groups, and the second and third groups contained more accessions. In terms of genetic similarity, two accessions of Jiroft 1 (J1) and Jiroft 2 (J2) which classified in the same cluster were closer. Also, the accessions collected from Anbarabad were at a longer genetic distance than other accessions. Principal coordinate analysis also showed that the first and second components justify 67 percent of obtained genetic diversity. In general, ISSR markers were useful for classifying Calotropis procera accessions and according to the obtained information about existence of genetic diversity between Calotropis procera accessions of Kerman province, this diversity could be useful in the future for breeding and production of Calotropis procera.