بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت‌های شیرین‌بیان با استفاده از نشانگرهای مولکولی issr

در این بررسی برای مطالعه تنوع ژنتیکی 22 جمعیت شیرین‌بیان از نشانگر مولکولی issr استفاده شد. تعداد 12 آغازگر برای تکثیر قطعات dna ژنومی جمعیت‌های شیرین‌بیان استفاده شد. تنوع ژنتیکی مطلوبی براساس نشانگر issr در بین افراد مشاهده شد. در کل 130 باند تشکیل شد و 105 باند دارای چندشکلی بودند. میانگین درصد چندشکلی در بین جمعیت‌های مطالعه شده برابر 80.47 محاسبه شد. بیشترین درصد چندشکلی به آغازگرهای is13، is9، is21، is23 و is15 اختصاص داشت. میانگین محتوی چندشکلی (pic) و میانگین شاخص نشانگر (mi) به‌ترتیب 0.347 و 2.47 بود. شاخص اطلاعاتی شانون (i) در سطح جمعیت‌ها بین 0.207 تا 0.393 و شاخص تنوع ژنی نی (h) بین 0.140 تا 0.270 متغیر بود. در کل جمعیت داراب کمترین تنوع ژنتیکی و جمعیت سلطانیه بیشترین تنوع ژنتیکی را نشان دادند. درصد مکان های ژنی پلی‌مورف بین 35.24 تا 65.71 درصد متغیر بود. میانگین تعداد آلل های مشاهده شده و موثر در هر مکان‌ژنی به‌ترتیب 1.46 و 1.34 محاسبه گردید. بر مبنای میزان فاصله ژنتیکی نی، جمعیت‌های بردسیر و بافت دارای بیشترین تشابه ژنتیکی (0.888) و جمعیت‌های بردسیر و سلطانیه دارای کمترین تشابه ژنتیکی (0.132) بودند. افراد جمعیت‌های مختلف مورد مطالعه با استفاده از تجزیه خوشه‌ای به روش upgam و ضریب تشابه جاکارد در سه گروه اصلی گروه‌بندی شدند. نتایج حاصل نشان داد که نشانگر issr سیستم نشانگری قابل اطمینان برای آشکاری‌سازی سطح بالایی از چندشکلی است و می‌توان از آن در بررسی تنوع ژنتیکی و انجام برنامه‌های اصلاحی در شیرین‌بیان استفاده نمود.

Study of Genetic Diversity of Glycyrrizha glabra L. Populations Using ISSR Molecular Markers

Twentytwo G. glabra populations were used to study the genetic diversity of ISSR molecular markers. 12 primers were used to amplification of genomic DNA fragments of G. glabra populations. High genetic diversity based on ISSR markers was observed among individuals. A total of 130 bands were formed and 105 bands were polymorphic. The mean polymorphism percentage among studied populations was 80.47. The highest polymorphic percentages were assigned to IS23, IS21, IS9, IS13 and IS15 primers. The mean of PIC and MI were 0.347 and 2.47, respectively. The Shannon index (I) varied between 0.2070.393 and the Nei genetic variation index (h) from 0.140 to 0.026. Darab and Solataniyeh populations showed the lowest and highest genetic diversity, respectively. The percentage of polymorphic loci was varied between 35.224 to 65.71%. The observe allele number and effective alleles number was 1.46 and 1.34, respectively. Based on the genetic distance Nei, populations Bardsir and Baft had the highest genetic similarity (0.888) and populations Bardsir and Solataniyeh had the least genetic similarity (0.132). The studied populations were grouped into three main groups by cluster analysis using UPGAM and Jaccardchr('39')s similarity coefficient. The results showed that the ISSR marker is a reliable marker system for revealing a high level of polymorphism and can be used to study genetic diversity and further examinations as a subset of breeding programs in G. glabra.