گزینش به کمک نشانگر snp به منظور شناسایی گیاهان طالبی مقاوم به فوزاریوم

طالبی محصول مهمی است که به صورت گسترده در مناطق معتدله کشت می شود. یکی از مهم ترین بیماری های این گیاه پژمردگی آوندی ناشی از fusarium oxysporum f.sp. melonis (fom) است. این قارچ هر ساله زیان قابل توجهی به تولیدکنندگان این محصول در سراسر جهان وارد می کند. تولید ارقام مقاوم موثرترین راه برای کنترل این بیماری است. تا کنون برای این قارچ چهار نژاد 0، 1، 2 و 1,2 گزارش شده است که نژاد 1 مهم ترین نژاد در نیمه شمالی کشور است. رقم محلی گرمک که به طور عمده در استان اصفهان کشت می شود به نژاد 1 حساس است. تک ژن غالب fom2 باعث ایجاد مقاومت در برابر نژاد 0 و 1 می شود. در این تحقیق ژن مقاومت از یک رقم خارجی به نام ایزابل به رقم حساس یاده شده با روش تلاقی برگشتی به کمک نشانگر snp انتقال داده شد. غربال گیاهان در نسل اول، دوم و سوم تلاقی برگشتی با روش مایه زنی گیاه چه ها انجام گرفت. بخشی از این ژن در والدین توالی یابی شد و تفاوت های موجود در توالی آلل های مقاوم و حساس شناسایی شد. به منظور تایید گیاهان مقاوم در نسل سوم تلاقی برگشتی پس از غربال با روش مایه زنی، از نشانگر snp و روش شناسایی hrm استفاده شد. این روش به طور کامل سه ژنوتیپ مقاوم خالص، مقاوم ناخالص و حساس را از یکدیگر تفکیک کرد. مقاومت بسیاری از گیاهان حاصل از غربال با روش مایه زنی، با روش مولکولی نیز تایید شد؛ اگر چه تعداد از گیاهان مقاوم در روش مایه زنی، در روش مولکولی به عنوان حساس شناسایی شدند که بیانگر اعتبار بیشتر روش مولکولی در تعیین ژنوتیپ گیاهان است. با خودگشنی و خالص سازی گیاهان مقاوم نسل bc3 می توان رقم مقاوم گرمک را معرفی کرد.