سنجههایی در زمان ناسنجی و تقویم ناداری دهقانانِ ایرانی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
فرهادی مرتضی
|
منبع
|
دانش هاي بومي ايران - 1394 - دوره : 2 - شماره : 4 - صفحه:1 -55
|
|
|
چکیده
|
در سیاهه بلند بالای خصلتهای ناپسند ایرانیان! زمان ناسنجی و بینظمی و نسقی یک مولفه با اهمیت در امر توسعه است و متاسفانه این واقعیت دارد که امروزه ما با این پدیده بینظمی و بیبرنامگی کموبیش در اغلب موسسات و سازمانهای دولتی و غیردولتی روبرو هستیم. اما آیا این پدیده مسئلهای نوظهور است و یا برای ایرانیان امری همیشگی بوده است؟ اگر همیشگی بوده، ریشه این بیتوجهی در کجاست؟ آیا این درست است که ریشه بیتوجهی به زمان، مربوط به فرهنگِ روستایی حلول کرده در شهرهای ما میباشد؟ اگر این سخن درست است چه اتفاقی افتاده و از کی روستائیان ایران گروه مرجع شهریان شدهاند؟! اگر این نظر درست نیست پس بیتوجهی به زمان و عدم مدیریت آن امروزه در شهرها و در میان جوانان ما از کجا نشات گرفته و یا اگر تحت تاثیر مسائل عمدهتر درونی به وقوع پیوسته این مسائل ناشناخته و دیده نشده کدامند؟ اگر این سخن درست که این وضعیت حاصل معیشت و گذران دهقانی است، چگونه فرهنگ تولیدی و کشاورزی و باغداری و دامداری و زنبورداری و ماکیانداری و نوغانداری و صیادی با نظمهای جغرافیایی و الزامات فرمانمند ارگانیسمهای گیاهی و حیوانی در طی چند هزار سال با این زمان ناسنجی و بینظمی سازگار شود؟ زمان ناسنجی و بینظمی برخاسته از فرهنگ مصرفی است یا تولیدی؟ ایرانیان امروز آیا تحت تاثیر خرده فرهنگ تولیدی روستایی و فرهنگ درونزای بومی خود میباشند، یا تحت تاثیر فرهنگ مصرفی عوامل موثر برونزا؟ و بالاخره بیتوجهی به زمان و نظم در ژنتیک ایرانیان نهفته است یا در فرهنگ آنها؟ و اگر در فرهنگ و تاریخ آنها است علت این زمان ناسنجی و بی نظمی فرهنگی از کجاست؟
|
کلیدواژه
|
دهقانان ایرانی، تقسی ، زمان ناسن ی، روسشا، فرهنگ مصرفی
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبایی, ایران
|
|
|
|
|
|
|