آگاهی هایی درباره انواع زمین در کشاورزی سنتی ایران

صنعتی شدن در نیمه دوم قرن بیستم، بیشترین آسیب را به بخش کشاورزی کشورهای جهان سوم رساند، زیرا ایشان روش های بومی، کهن، سازگار با محیط و آزمون پس داده‌ خود را رها کرده و به استفاده از الگوهای وارداتی کاشت، داشت و برداشت- بدون هیچگونه تناسبی با محیط خود- روی آورده بودند؛ که این جابجایی در کوتاه مدت، کاهش بازده تولید و در بلند مدت، فرسایش خاک و تخریب شدید محیطزیست را برای این کشورها به همراه داشت. در نهایت در دهه های پایانی قرن بیستم راهکاری برای حل این ناهماهنگی و مشکل پیشنهاد شد که عبارت بود از اهمیت دادن به دانش بومی و تلاش در تلفیق آن با دانش رسمی. در این مقاله با استفاده از اسناد کتابخانه ای و بر اساس یافته های میدانی به این موضوع پرداخته شده است که خاک و انواع آن در نزد کشاورزان ایرانی چه جایگاهی داشته و ایشان از چه شیوه ها و روش هایی بهره می برده اند که در این چند هزار سال، زمین های کشاورزی را از باردهی و توان نینداخته اند؛ در حالی که در چند دهه گذشته، چه در ایران و چه در غرب، با شیوه های مدرن کشاورزی و به ویژه با کودهای شیمیایی، میلیون ها هکتار زمین دایر کشاورزی، بایر و رها شده است.

information about types of land in traditional iranian agriculture

industrialization in the second half of the 20th century caused the greatest damage to the agricultural sector of the third world countries, because they abandoned their indigenous, ancient, environment-compatible and proven methods and used imported models of planting, and harvesting without any compatibility to theirenvironment. this displacement in the short term reduced production efficiency and in the long term, soil erosion and severe environmental destruction for thesecountries. finally, in the last decades of the 20th century, a solution was proposed to solve this problem, which consisted of giving importance to indigenous knowledge and trying to combine it with official knowledge. in this article, by using library documents and based on field findings, it has been discussed that what is the status of soil and its types in the eyes of iranian farmers and what methods they have usedin these several thousand years that agricultural lands have not lost their fertility.while in the past few decades, both in iran and in the west, with modern agriculturalmethods and especially with chemical fertilizers, millions of hectares of agricultural land have been left barren and abandoned.