دانش بومی گیاهان سمی و دارویی برای دام در بین بهره برداران ترکمن مراتع قشلاقی مراوه تپه، استان گلستان

هدف از تحقیق حاضر، شناسایی گیاهان سمی برای دام، نشانه‌های مسمومیت، روش‌‌های بومی درمان توسط عشایر بهره بردار و همچنین شناسایی گیاهان دارویی برای دام و نحوه استفاده و خواص درمانی آنها بود. انتخاب جامعه‌ی نمونه‌ی آماری پاسخگو از بین جوامع محلی بود که در مورد این تحقیق، جامعه پاسخگو مرکب از عشایر ترکمن در مراتع مراوه‌تپه بودند. مصاحبه به صورت نیمه ساختاریافته انجام شد. در این مطالعه با کمک اداره منابع طبیعی شهرستان مراوه تپه، تعدادی از بهره بردار با تجربه برای مصاحبه اولیهمعرفی و انتخاب شدند. پس از طرح موضوع و جلب اطمینان و اعتماد آنها در ارتباط با موضوع تحقیق، پرسش هایی در قالب مصاحبه مطرح شد. گیاهان دارویی و سمی برای دام به زبان ترکمنی نام برده شدند و تمامی اطلاعات مرتبط با آن ها در قالب مصاحبه های حضوری و گه گاه مطرح کردن هر سوال به صورت های متفاوت، ثبت شدند. در نهایت، 26 گیاه سمی و 24 گیاه دارویی برای دام توسط بهره برداران معرفی شد. عشایر ترکمن منطقه بیان نمودند گیاهان سمی در ابتدای دوره رویش و در زمان سبزی و شادابی بیشترین سمیت را دارا هستند. گوسفند و گاو حساس ترین دام نسبت به گیاهان سمی بودند. بارزترین نشان مسمومیت، ورم شکم و نفخ در انواع دام بود. گیاهان دارویی معرفی شده عمدتاً از برگ و مخلوط برگ و ساقه آن ها استفاده شده و اکثراً اثرات درمانی در عفونت ها، زخم و بیماری انگلی و گوارشی داشتند.

local knowledge of poisonous and medicinal plants for livestock among nomadic turkmen pastoralists in the winter rangelands of maraveh tappeh, golestan province

the aim of this study was to identify poisonous plants for livestock, signs of poisoning, indigenous methods of treatment by exploiting nomads and also toidentify medicinal plants for livestock and how to use and their therapeutic properties. the statistically representative sample population was selected from local communities. in this study, the respondent population consisted of turkmenpastoralists in the maravah tappeh rangelands. the interview was conducted in asemi structured method. in this study, with the help of maraveh tappeh naturalresources department, a number of experienced exploiting tribes were introducedand selected for the initial interview. after raising the issue and gaining their trustand confidence in the research topic, questions were asked in the form of interviews.medicinal and poisonous plants were named for livestock and all information relatedto them was recorded in the form of face to face interviews and sometimes askingeach question in different ways. finally, 26 poisonous plants and 24 medicinalplants for livestock were introduced by the selected local people. turkmen nomadsin the region stated that poisonous plants were most toxic at the beginning of thegrowing season and during the period of greenery and freshness. sheep and cattlewere the most sensitive animals to poisonous plants. the most obvious signs ofpoisoning were bloating in various livestock. the leaves and mixtures of leaves andstems of introduced medicinal plants were mainly used and they were mostly used inthe treatment of infections, wounds and parasitic and gastrointestinal diseases.