نگرشی بر حرفه سنتی چینی بندزنی

یکی از هنرها و صنایع سنتی در معرض فراموشی، چینی بندزنی است. حفظ و جمع‌آوری تجربیات، دانش و فنون به‌کار رفته در این حرفه در جهت پاس‌داشت فرهنگ ایرانی ضرورت دارد. برای گردآوری اطلاعات از مطالعات میدانی و کتابخانه‌ای و مصاحبه با صاحب‌نظران و پیشکسوتان این هنر استفاده گردید و به پیشینه، شناخت و معرفی ابزارسنتی، مواد و روش تهیه و بکارگیری آن‌ها در مرمت ظروف چینی و سفالی پرداخته شد. مراحل مرمت این ظروف شامل بازچینی قطعات شکسته، سوراخ کاری، بست‌زدن، چسب‌زدن و مراحل تکمیلی ترک‌بندی و استحکامبخشی مضاعف می‌باشد. انواع چسب‌های سنتی طبیعی، گیاهی و حیوانی و همچنین آهک جهت تهیه بعضی از چسب‌ها، به‌دلیل مقاوم بودن در برابر رطوبت و آب‌بندی ، در این هنر مورد استفاده قرار می‌گیرند. اهمیت مطالعه این حرفه‌ها و فنون و مواد و مصالح به‌کار رفته بدین جهت است که بازشناسی و حفاظت از صنایع سنتی، حفاظت از اخلاق و سنت‌های زیست اصیل ایرانی را در پی دارد و می‌تواند پشتوانه حفاظت از آثار فرهنگی باشد. حفاظت از میراث فرهنگی منحصر به آثار معماری و میراث ملموس نیست و باید برای حفظ جامعیت آن همه اجزائی که در شکل‌گیری این فرهنگ نقش دارند، مورد توجه قرار گیرند.

نگرشی بر حرفه سنتی چینی بندزنی

One of the forgotten traditional arts and crafts is repairing porcelain art. Documentation of experiences, knowledge, and techniques used in this profession are necessary to preserve Iranian culture. Field and library studies and interviews with experts and veterans of this art were used to collect information. This article discusses the introduction of tools, materials, and preparation methods. The repair steps of porcelain include assembling broken parts, making holes, assembling clamps, gluing, and strengthening. Types of traditional natural, plant, and animal adhesives and lime to prepare some of them, due to their resistance to moisture and sealing, are used in this art. The importance of studying techniques and materials of these professions is Recognition and protection of traditional industries will be followed by the preservation of ethics and authentic Iranian traditions. This study is part of the restoration and protection of cultural property. The conservation of cultural heritage is not limited to architectural works and tangible heritage. Cultural heritage has a comprehensiveness, which includes tangible and intangible components.