بررسی مردم شناختی دندانپزشکی سنتی در قوم سنگسر در مقایسه با دندانپزشکی

خودکفایی، سازگاری با محیط زیست و استفاده عقلانی از عناصر سازنده زیست بوم از مهمترین ویژگی های تاریخی در اشکال سنتی زندگی محسوب می شوند. گیاهان وحشی یکی از این عناصراند که در پزشکی های سنتی نیز کاربرد دارند. مطالعه حاضر در حوزه مردم شناسی پزشکی و از نوع میدانی و مردمنگارانه با محوریت مصاحبه بعنوان تکنیک گرداوری داده ها می باشد که بکمک مصاحبه های انفرادی حضوری و غیرحضوری و اسناد گردآوری شده اند. هدف، توصیف و تحلیل دندانپزشکی سنتی در قوم سنگسر بر اساس روایتهای اطلاع رسان های موثق و مقایسه آن با دندانپزشکی مدرن است. یافته ها نشان دادند که عقلانیت قومی در دندانپزشکی سنگسری و توجه به جنبه های سوبژکتیو در مواجهه با ناخوشی های مرتبط با دهان و دندان بطور عمده مبتنی بر مقاومت طبیعی بدن، حداکثر انطباق با محیط طبیعی، بهره مندی از عناصر گیاهی زیست بوم، کمترین دستکاری در بدن و به کلیت رساندن فرد ناخوش با محیط فرهنگی و طبیعی پیرامونش شکل گرفته است. با توجه به گسترش عوارض ناشی از مداخلات درمانی در جوامع امروزی، شاید در دانشهای بومی درسهای آموزنده ای در راستای کاهش آسیبهای ناشی از پزشکی شدن این جوامع وجود داشته باشد.

Anthropological Evaluation of Traditional Dentistry in The Ethnic “Sangesar” in Comparison with Modern Dentistry

Independency, adaptation to ecological environment and rational use of its elements are the most important historical characteristics of traditional forms of life. Savage plants are of these elements that have always had a lot useful functions in local traditional medicines. This ethnographical field work has been done in the field of medical anthropology and have focused on face to face and non face to face individual interview as well as documents for data gathering. The goal is to Describe and analyse the sangesari traditional dentistry on the basis of authentic participants narratives and then comparing them to objective aspects of modern dentistry. Findings showed that, traditional rationality of sangesari dentistry while facing to oral and dental illnesses and its consideration to the subjective aspects rely mostly upon body natural forbearance, maximom adaptation to natural environment, use of botanical elements of natural environment, least body manipulation and taking the ill person to a wholistic integration with his surrounding cultural and natural environments. Regarding to increasing process of medicalization in modern societies, attention to endogenous knowledges, techniques and approaches may be instructive in decreasing the side effects of modern societies medicalization.